Ama haurraren sehaskan lohakartzen

Larralde, D.

 1

 Lo! lo!nere maitea,

 Lo! ni naiz zurekin;

 Lo! lo! paregabea;

 Nigarrik ez egin;

 Goizegi da! munduko

 Gelditzen bazira,

 Nigarretan urtzeko

 Baduzu dembora!

 2

 Lo! nik zaitut higitzen;

 Lo! lo! nombait goza;

 Ez duzuya, ezagutzen

 Amattoren boza?

 Etsai guzietarik

 Zure begiratzen,

 Bertze lanak utzirik,

 Egonen naiz hemen.

 3

 Lo! lo! nere aingerua,

 Bainan ametsetan

 Dabilkazu burua,

 Hirria ezpainetan,

 Norekin othe zare?

 Non othe zabiltza?

 Ez urrun, ama gabe

 Gan, ene bihotza!

 4

 Lo! lo! zeruetarat

 Airatu bazare,

 Ez bihur zu lurrerat

 Ardietsi gabe,

 Ungi zure altchatzeko

 Enetzat grazia:

 Guziz eni hortiko

 Zait ezti bizia!

 5

 Lo! lo! gauak oraindik

 Nombait du eguna;

 Ez da nihon argitik

 Baizik izarrena.

 Izarrez mintzatzean,

 Zutaz naiz orhoitzen

 Zein guti, zure aldean,

 Duten distiratzen!

 6

 Lo! lo! dembora dela...

 Iduri zait albak

 Histen hari tuela

 Ekhi gabazkoak;

 Choriak, arboletan,

 Kantaz hasi dire;

 Laster nere besoetan

 Gochatuko zare.

 7

 Bainan atzarri zare,

 Uso bat iduri:

 Huna nik zembat lore

 Zuretzat ekharri.

 Ametsetan aita amen

 Othe zare orhoitu?

 Ai! hirri maite batez

 Bayetz erradazu.