Oxobi-ri azken agurra

Labegerie, Mixel

 1

 Mendiak bethe elhurrez, begitarteak nigarrez;

 Otsaileko goiz izotza iguzkiaren dirdirez;

 Zure begi hetsiak azken lo ametsez.

 2

 Aingeru hegal icthil bal jin zauzu bilha gau batez,

 Eta orai iduri du, haize hegoa entzunez,

 Intzirika dagola Eskuara oinazez...

 3

 Oinazaz... ez baitzituen zu bezalako seme bi

 Apaindu duzu bertsutan, ahtchiki duzu, Oxobi,

 Goiko mendian sortu ura bezain garbi.

 4

 Bi begietan chimichtak boza dena ihurtzuri,

 Azaletik oso beltza, bainan barnez uso churi,

 Lehengo profeta bat zinuen iduri.

 5

 Zeruetarat heltzean, idekitzekao athea,

 Han zinuen bai Maria, han Zurginaren semea,

 Eskual olerkarien, Oxobi, printzea!

 6

 Han zintuen, maitatuak, Leoina eta Astoko,

 Acheri eta Jaun Bele, Bildotcha eta Otsoko,

 Behintzat adichkide, zure agurtzeko...

 7

 Mendiak dire elhurrez, zure lanak bururatu.

 Bere fruituak emanik zuhaitz zatarra kraskatu,

 Eta eskua lurrean betikotz pausatu.

 8

 Mendiak bethe elhurrez, begitarteak nigarrez,

 Otsaileko goiz izotza iguzkiaren dirdirez,

 Zure begi handiak zeruko ametsez.