Etxegiña eta euskal ohiturak

Alberdi, Andres

 Motibo hau dela-ta

 hasi naiz kantari

 leihoa irekitzen

 nire bihotzari;

 Etxegiña guria

 hartzen dut gidari

 kantatu behar diot

 aitona handiari

 Omenaldia modan

 dagola jarria

 askori diet entzun,

 hauxe da larria!

 Zuretzako, ordea,

 ez dut nik harria,

 loreztatu baituzu

 gure Euskalerria

 Larogeika urteak

 dituzu gainean,

 betaurrekoak eta

 makila aldean,

 txapela seinaletzat

 mantentzen soinean,

 gure euskara zaharra

 beti ezpainean.

 Makina bat urtetan

 alaitu auzoa,

 Santagedetan, berriz,

 herri bat osoa.

 Entzutea guretzat

 oso zen gozoa;

 noiz topatuko dugu

 zu bezalakoa

 Lendabizi Ermua

 ta gero Arrate,

 Elgoibarren antzera

 oso zahartu arte.

 Zure abots zoliak

 bihotzez aparte

 irikiko zituen

 hamaikatxo ate.

 Munduan teknika da

 orain aintzindari,

 dirua eta indarra,

 muxin animari,

 euskaldunaren jite

 ta izateari,

 hola jarraitzekotan

 agur euskarari.

 Euskararik gabean

 arriskuz geroa,

 herriari ukatzen

 baitzaio erroa;

 baldin ez bada hartzen

 gogoa sendoa

 txoriari kentzea

 berezko hegoa

 Auzia latza da-ta

 geroa nahiko beltz.

 Herriaren arnasak

 irabazi baietz!

 Bertsolarien senaz

 dezakegu berrets.

 Egin dezagun, bada,

 bertatikan amets.

 Elgoibarko Izarra

 ari da lanean,

 bertsolari eskola

 zuzpertu nahiean;

 maisu falta dela-ta

 daude beharrean,

 han nahi zaitugu, German,

 gazteen artean.

 Jainkoaren zai zaude

 noiz deituko zaitun,

 zure bertso saioak

 hark ere ditu entzun;

 amaren magalean

 edostu zenitun,

 izan bitez guretzat

 betiko oihartzun.