Udaberriz
Koxo'ko Bitor
I
Negu biotzez, apainki agertu zan
gure Euskal-Erria,
soin edertsu liraņaren gain jantzirik
elur maindiria.
Zuri... gallur tontor goituen Gorbeia
ta Aitzgorri mendia;
Zuri... zuaitz, ibar, zelai, baso, oian,
sorterri dan guzia.
II
Izadia latan zegoan neguan,
lotan eta ixilik,
alaitasun txintik zerizkion gabe
goibeltsukor itunik.
Zuazti ta pagadi ederrak dagertz
jantzi gabe billutzik,
Odolik gabeko gorputzen antzera
ia legor usteldurik.
III
Egoaize zakarrak astindu zitun
goi-beko zoko danak,
beltz eta asarre zebiltzen jausiaz
zuaitzik lerdenenak.
Txingorrak zar-zar ziardun gogorkiro
ausiz leiar geienak.
Egiz, berun okotz illunekoak
jasandako egunak!
IV
Baiņa, aize ekaitz urren gentza aldi,
oro bare atsegin;
Odei mordoak urrundu ezkero
zerua dager urdin.
Egun obiaren deia da negua;
baigaude udaberrin;
Giro otsaren urrengo dan beroa
eldu zaigu arin.
V
Udaberri goizean... oro eresi;
oro pinpirin alai;
ortze ganbara zabalean izarrak
artzai erne lez, gau zai.
Orain klix-klix kiņuka agur dagie
egun berri asteai,
mendi ostetik leņuru argi biziz
datorren eguzkiai.
VI
Jostallu dabillen goiz aize biguņa,
sano atsegingarri;
birika erien sendabide eder
osasun asegarri.
I aiz baita ere, aizeņo, gazteen
bitez kilimagarri,
neska-mutillen arteko maitasunen:
zirikai omengarri.
VII
Osto berritzen asi dira basoak
zuaitz eta zelaiak;
errekatxo ondoetan erne miņez
Lore txuri-gorriak.
Soiņeko zabal orlegiz jantzi dira
goi-beko belardiak;
zer edertasun zoragarri dakarzkin.
udaberri alaiak.
VIII
Txorrotxioka alaikor diardute
zugaitzetan txoriak;
doņu gozo oiek entzunaz, poz aldi,
biotz mindu eriak.
Abes, abes txoriņoak; abes zoliz
poztu euskal erriak;.
itxartu arin, lo zorroan dagozen
euskal olerkariak.
IX
Izadia lez, euskal baratza-lora
bedi udaberrian;
erne bitez lore-olerkariak,
euskal doņu alaian.
Eguzkiak gure baratza jo beza
oro bete betian;
euskera zoragarria mintza daigun
bizi geran artian.
X
Agur, udaberri, agur,
izadiaren goiz gorri;
amets oron iturri
ongi ongi etorri.
