Eguzkia
Klemente
Zeruko aita egunero zu
gutaz zera akordatzen,
aberats eta pobriarentzat
eguna dezu zabaltzen,
eta eguzkia ere dezu
illunpetik ateratzen,
egun guztian ari dedilla
guretzat lurra berotzen.
Eguzkiara zenbat bide dan
sumatzen ditut galdetzen,
errespuesta segurorikan
eztu iņork moldatzen,
gauza zalla izango da
haraņo oņez dan eskalerarik
aski luze dan eskalerarik
ez dute iņon billatzen.
Zure ondora laņoak
diranean inguratzen,
behar denean hasten zerade
zure ondotikan kentzen,
gaztia nitzala ni hasten nitzan
goizian belar zabaltzen,
eguzkia goiza zalako ez tan
iņondik agertzen.
Oso gazterik ez baita
iņor ezagueran sartzen,
eguzkia non ote zegoen
ni hasten nitzan begiratzen,
lengo denboretan gaztiak
hola giņaden goiztartzen,
baņan oraingoak goizian
ez dira bela jaikitzen.
Zu eguzkia bisitatzeko
al dira estudiatzen,
iduritzen zait ote diraden
lan haunditxotan sartzen,
indar guziak ez dituzu
noski honera bialtzen,
hala ere gure belarrak
ederki dira idortzen.
Jainkoa hainbeste ezin izan
hortaz ez gera konturatzen,
naiko lana bagendukela
munduko lur denak lantzen,
ikusi ta ere ari zaigula
Jainkoa guri laguntzen,
aski ez balitz bezala
gu ez gara ohartzen.
Eguzki maitea millaka urtez
ez zera bidez okertzen,
dudarik gabe lur gain hontan
holako izar bat behar zen,
gizona ariagatik hemen
nahiz orduak aurreratzen,
zu beti berdin zabiltza
batere ez zera zahartzen.
Beste gauza bat ere maiz
neri zait gogoratzen,
zuzen zuzenean ez dala erraz
batek zuri begiratzen,
Afrikaku beltzak ere,
ari dira konturatzen,
Jainkoa zerala eta
zaituzte adoratzen.
Nik beti sinistea zugan
det idukitzen,
beti aidean nola zabiltzen
mundu guzia serbitzen,
Europa ta Amerika denak
zuk aldatuaz argitzen,
gasolina garesti baņa
zure motorra ez da gelditzen.
Nere griņaz aritu naiz
Bertso batzuek jartzen,
Jainko maitea jakin dezazu
gaizki egin badet barkatzen,
kostako zaigu zuk egindako
eguzki hori ukitzen,
holako gizonik ez da oraindik
mundu honetan arkitzen.
