|
Illen otoitzerako
Akesolo, Lino
I
Betibetiko Jainkoa,
bizi-iturri bakarra:
entzun egizu ilkorren
kantu miņen deadarra.
Pekatuaren ordaiņez
il-bearrekoak gara;
autsetik dogun gorputza
barriro doa autsetara.
Baiņa Zuk emonik dogu
Zeure arnasa bizia,
betiko bizia gugan
erneko dauan azia.
Au poz eta itxaropena!
Biztuko gara, biztuko!
Kristo biztu zan lenengo,
Berak gaitu goratuko.
Zeure erreiņua sari
emon, Jauna, il diranai (il danari)
Kristoren siņistea ta
Espiritua izanai (izanari).
Zugandik eta Zugana,
au da guztion bidea:
eiguzu zeruan beti
zu goresten bizitzea. Amen.
II
Zugan dogu parkamena,
Zugan, Kristo, berbiztea;
Zuk pozturik, ezta dana
zorigatx eriotzea.
Zuk bere ikusi zenduan
azken-orduko larria;
burua makur, Aitari
eskiņi zeuntsan bizia.
Artzain ona, gure gatxak
gaiņean dozuz Zuk artzen,
guri irakatsiz bizia
Aitaren eskutan jartzen.
Beso-biotzak zabalik
Kurutzeko oiņazetan,
lagun zaitugu gaixoan
naiz ilterako neketan.
Zeure eriotzaz zerua
zabalik itxi deuskuzu;
iltean, orra betiko
pozik sartzea eiguzu.
Orain, geure ildakoen (ildako onen)
alde deutsugu eskatzen:
Goian bego(z) beti zuri
esker-kantuak kantatzen. Amen.
|
