Gerlako kantuak
J.A.
1
Mila bederatzi ehun urthe eta hamalaugarrena
Berri bat trichtea Franziarat ekarri izan duena
«Anaia maiteak, bil gaitezen guziak elgarren gana.
Behin betikotz kasa dezagun gure etsai Alemana.»
2
Hauche da bada egun trichtea argitu izan daukana,
Guziek ongi badakizue: abostuaren lehena!
Eguna ere apalduchea; oraino ez zen ilhuna,
Gure ezkilak bere dorretik adiarazi daukana!
3
Gure ezkila entzun ginuen arratsalde apalean,
Jende guzia ari zelarik bakotcha bere lanean,
Hainitzak ziren kanpoan eta bertze batzuek etchean
Memento hartan trichtezia bat sartu, zauku bihotzean
4
Ezkondu eta ezkondu gaiak, aberats eta pobreak,
Miriku, notari, errientak apezak eta fraideak,
Gerla huntarat gan behar gare kapable garen guziak,
Obligatuak garen bezala, manatzen dauku legeak.
5
«Adio beraz: gu bagoazi, uzten ditugu herritik,
Aski trichterik gelditzen dire gure emazte maiteak.
Konsolatzeko hor duzketzue haur ttiki hoiek guziak,
Agian denak lagun gaitzala zeruko Jainko maiteak»
6
Gure amatto ikhusi nuen bere gelako chokoan,
Ene haurretarik ttikiena zaukalarikan ondoan,
Jainko Jaun onak baizik ezdaki harek zer zuen gogoan
Begietarik zuen nigarra, arrosorioak eskuan.
7
Abisu on bat partikulazki gure haurride gazten
«Obedituko diozuete aitari eta amari,
«Ahala? jarraikiz elizatat, othoizetikan ez geldi.
«Horiek oro bertze munduan izanen dire ageri»
8
Kuraie handi azker batekin lotu ginen bidean
Frantsesekilan gu eskualdunak, esku emanez elgarri,
Gure othoizak entzun araziz zeruko Adita onari
Bitoria eman dezakola Frantses Herri maiteari.
9
Nahi zaituztet orai aipatu gure herriko artzainak,
Zuek eztituko dauzkutzue familietako penak.
Ez dire debaldetan izanen egiten tutzuen lanak,
Gure Jainkoak egin zaituzte guretzat bere ordainak
