inprimatu
Pentsatu det bertsoak
Izenburua:
Pentsatu det bertsoak
Sinadura:
Juan Marco (Ereņozu)
Urkizaren iruzkina:
Egilea(k):
Juan Marco

Argitalpena:
Zeruko Argia.
Urtea:
1966
Argitalpenaren urtea:
Alea:
153.zk.
Orrialdea:
6

 

 

 

 

faksimilea ikusteko


Pentsatu det bertsoak

 

Juan Marco (Ereņozu)

 

 1

 

 Pentsatu det bertsoak

 jarritzen astea

 dauden griņa txar batzuk

 erakustea.

 Danak ezta erreza

 adieraztea

 gizonok alkarrekin

 daukagun nastea;

 gaur batek bestea

 gaizki ikustea

 askoren poztea

 ta... zeņen tristea!

 anaitasun geiago

 ez iristea.

 

 2

 

 Zenbait agindu eder

 Jesus'ek emanik

 Eztegu bide ortan

 egin nai lanik.

 Biotz on batekin ez

 maitatu lagunik

 naiz mundu ontan danok

 anaiak izanik;

 bat bestean onik

 ezin eramanik

 asko gabiltzanik

 eztet ukatzen nik,

 Ezpaitago bear dan

 alkartasunik.

 

 3

 

 Seaskan gauden arte

 maite degu alkar

 gero mudatzen gera

 aguro samar.

 Bearrean danari

 laguntza ordez par,

 orrek alaitzen gaitu

 ogeitatik amar;

 berdin gazte ta zar

 zenbait idea txar

 deabruak indar

 artutzen du azkar,

 gure oker guzia

 gauz onek dakar.

 

 4

 

 Txikitandik ikasi

 genduen dotriņa

 munduan salbatzeko

 Jaunak erakusten du,

 saia alegiņa,

 alkarrekin izaten

 leiala ta piņa;

 gaur askoren griņa

 oso ezberdiņa

 au daukagu miņa

 pentsatu eziņa,

 besterantzako gaizki

 zer itzegiņa.

 

 5

 

 Lenengo gurasoen

 seme aien era

 inbiri geiegikin

 bizitzen gera.

 Beti laguna txarra,

 santua norbera,

 baņa askok eduki

 alkarren tankera;

 gure ibillera

 bide txarrenera

 kontrako lanera

 jarraitu aurrera,

 utsaren truka jarri

 alkar saltzera.

 goazenean.

 

 6

 

 Aditu ordurako

 gauza bat berria

 danean zabaltzeko

 pozez jarria.

 Asko jasota obe

 naiz izan egia,

 baldin gezurra bada

 zer kategarria;

 gure alderdia

 mingain luzegia

 dotriņ egokia

 degu ikasia,

 Iņork eziņ esan ni

 pekataria.

 

 7

 

 Nunbaitetik nai degu

 zer esana sortu

 errez besterentzako

 gaizki pentsatu.

 Erdia jakin eta

 osoa kontatu,

 gizonik zuzenenak

 ankapera sartu;

 au gogoan artu

 nola dan pekatu

 ola ez jokatu

 obe da mudatu,

 betiko ez gaitezen

 madarikatu.

 

 8

 

 Or gabiltza besteren

 pausoak kontatzen,

 ez geren etxietan

 lanik billatzen.

 Batean ikasia

 bestera pasatzen

 zeņen itxusia dan

 eztegu pentsatzen;

 kontua zabaltzen

 iņoiz fama galtzen

 ez gera saiatzen

 bide onak artzen,

 baizik geren animak

 Judasi saltzen.

 

 9

 

 Mundutar danak gera

 zerbait pekatari

 ez irudituarren

 gaurko askori.

 Okerreko bidera

 zein ezta erori

 asko uste eztala

 tokatzen da ori;

 etsaia ugari

 biltzen zaigu guri

 ta kulpik iņori

 ez ematen ari,

 obe da laguntzea

 premiz danari.

 

 10

 

 Gure bizitza dago

 iru egunean

 eriotza usterik

 gutxienean.

 Konpondu gaitezela

 guziok onean

 alkarri lagunduaz

 bide zuzenean;

 bestela azkenean

 ordu beltzenean

 kezka barrenean

 denbora joanean,

 mundu au bukatzera

 


inprimatu