inprimatu
Bertsolariak, zaldibin
Izenburua:
Bertsolariak, zaldibin
Sinadura:
Iraola, Rufino (Elorri-Arantza)
Urkizaren iruzkina:
Egilea(k):
Iraola, Rufino

Argitalpena:
Zeruko Argia.
Urtea:
1981
Argitalpenaren urtea:
Alea:
909.zk.
Orrialdea:
38-39

 

 

 

 

faksimilea ikusteko


faksimilea ikusteko


Bertsolariak Zaldibin

 

Iraola, Rufino

 

 Zaldibian egin da

 bertsolari festa,

 giro ederra eta

 jendez gainezka,

 hamasei bagenitun

 geio ezineska,

 gaztea bultzatzea,

 hori gure kezka

 mutil eta neska

 ez joan iheska,

 oker, debieska

 erdara galdezka,

 euskararen mentua

 dezagun freska.

 

 Hamasei gazte hauek

 eman zuten hitza

 eta ongi konplitu

 ere baldintza,

 jarritako gaietan

 hain egoki mintza,

 bertsotan esplikatu

 ziguten bizitza,

 hain bat izar printza

 kantuan dabiltza

 ta bere emaitza

 ez da, ez, murritza,

 gora euskara eta

 bertsolaritza.

 

 Hura bertso saioa

 egin zigutena!,

 garbi erakutsiaz

 beren almena,

 txapeldun bat bakarrik

 izatea pena,

 baina hala jarria

 zegoen ordena,

 lege nabarmena,

 jakiteko dena,

 kanpotik barrena

 nor dugun onena,

 Peņagarikano da

 bere izena.

 

 Horren errastasuna,

 horren etorria!.

 burutik hakatara

 bertsolaria,

 bederatzi puntuan

 da harrigarria,

 bestela ere berriz

 zeharo argia,

 eta telleria?.

 hark ere beria

 eman du neurria,

 bikote haundia,

 puskabateko salbu

 Euskal Herria.

 

 Ziarda ere ez da

 atzera uzteko,

 Olalde, berriz, ona

 da ikusteko,

 hainbat gazte zegonik

 ez nuen usteko,

 orain badut arrazoi

 hizketan hasteko,

 beldurrak hausteko,

 barrena pozteko,

 orguiloz hazteko

 ta erakusteko,

 hau landara jardin bat

 txukun hazteko!.

 

 Argiņarena eta

 gero Zeberio,

 ateraldi ederrak

 entzun zaizkio,

 biek ere ez dute,

 ez, gutti balio,

 kantuan badaukate

 piper da jenio,

 bertsoak jario,

 arrazoiz serio

 broma ta sesio,

 hasi ta adio,

 Euskarak heriotzik

 ez oraindio.

 

 Bertsolari gazteak

 nahi ditut altxa,

 gure etorkizuna

 ta esperantza,

 betsoa hizkuntzaren

 muin eta ardatza,

 senideak bait dira

 ta elkarren antza,

 ez doaz berantza,

 bertsoen baratza

 dago aberatsa,

 galdu da arantza,

 esperantzaz egiten

 dugu gaur dantza.

 

 Bertsoa esan dugu

 euskararen habi,

 biak ere jasanak

 lau astinaldi,

 izan duten laguntza

 herriarengandi,

 amenazua baizik

 ez beste inondi,

 baina gu aspaldi,

 ezin egon geldi

 ta non edo handi

 aurrera oraindi,

 gora Euskara eta

 berdin Euskadi.

 


inprimatu