I.ko itanasia

Iraola, V.

 Lan ontan chit argiya

 nola zeraden zu,

 istantian au zer dan

 asmatuko dezu.

 ¿Ezetz? ¡Ez gero neri

 orlakorik esan!

 ¿Berriz? etzaitezela

 beti orla izan.

 Au da jarritzen dana

 mayaren gañian,

 eta jarri orduko

 kasik geyenian

 batek egiten ditu

 ez deriyen aztu,

 kuchare gabetanik

 danak nastu nastu.

 Kanibetikan gabe

 beiñ edo bi aldiz,

 bi puska egiten du

 batek kontu aundiz.

 ¡Onla esan ezkero

 asmatzen errez da!

 puskatutzen dana da,

 baña jaten ez da.

 ¿Limoya? ¡Nola ori

 izatia naizu!

 nik uste det chanchetan

 ari zerala zu...

 Oraindik klaruago

 esango det, ara,

 geyen geyenak dute

 gaña gorriskara.

 Eta nik modu ontan

 azaldagatikan,

 ez pentsatu dubela

 piper gorririkan.

 Isillikan esango

 dizut belarrira,

 (zer dan progatu gabe

 asko mintzen dira).

 Asmatu zazu laister

 egon gabe dudan,

 eta nik erregalo

 on bat zuri udan

 egingo dizut, bera

 gusto onekua,

 osabak Habanatik

 bigaldutakua.

 Asmatu gabetanik

 etzazula laja,

 eta zuretzako da

 zigarruen kaja.