Ama Teresaren biozketak
Iņarri, Miguel Antonio
Maite maite bateri
diogan gogua!
Gogo, irakin, gori,
kiskalia, sua!
Ura nai ta eziņik
naduka onela,
bizia bera eriotz
gogorra zaitela.
Nola, maite, ordea,
zuk maite banazu,
zureganatu gabe
emen nadukazu?
Orreratu nazazu
zugana, bestela
bizia bera eriotz
gogorra zaitela.
Gogotik nai didazu,
badakit, badakit;
nola, ordea, Jauna,
erantzun biat nik?
Eziņ, ta onek nauka
erkintzen onela,
bizia bera eriotz
gogorra zaitela.
Jauna, nik zu ikusi
nai eta iruki,
beti laztanka ari
edertasun orri.
Nola naukazu, bada,
aztuta bezela,
bizia bera eriotz
gogorra zaitela?
Aski da, Jauna, aski,
ez txangorik berriz,
zure ez egitera,
azkar naiz txar eriz.
Aztu zaizu etikatzen
emen nagoela,
bizia bera eriotz
gogorra zaitela?
Jauna, ez al dakizu
amodio-miņak
zeiņen diran itzali
ta atzendu eziņik?
Ez al zera ikusle
ni bizi naizela
bizia bera eriotz
gogorra zaitela?
Betor, bada, eriotz
kate-austzaillea,
lenbailen dakustadan
nere Egillea.
Ez al det bada obe,
dirodan bezela,
iltzen bizi aldian
bizitzeko il naitela?
|