|
Aldaketa
Intzagarai
Oraindaņokotz kalean,
ataza bizi batean,
jardun det larri lanean.
Donostiyako kale apaņak,
zuzenak listai-arean.
Ni baņan kale xarrean,
kinki ta hanka, batean
iper-makurka bestean.
Natz arrantzale izan ez,
itxas-ondoan geyenez,
murgiltsu pike-lumerez.
Orlako txango ezin irago!
Puxka-legorren arrenez,
beti nenbilen negarrez,
erlea marats oi danez
baratsa-gura nai ta ez!
Banintza legor zalea,
badet mendiyan etxea
legorrez nadin asea.
Uliya-barren Ategorrirontz,
ez da jauregi ordea,
egal malkarti tantea,
basaloretxoz betea
arrizko txabol maitea.
Ene pukatxo legorra
arkaitz ta lili-altxorra,
azkurri maite pizkorra.
Alorran dauzkat tipulak erne,
babarrun-xarba gogorra,
azak, maasti-enborra,
aldamen, bide-txigorra
bizitegitxo jatorra!
Itxas gauzetan utsa naiz;
txalupan ez naiz jardun maiz;
orko lan zalak neri gaitz.
Atxiki banintz itxas-gaņean
Sortu nintekean garaitz,
antxeta, kayo, urelaitz,
eudi-zaparren atezaitz,
enbat-aurreko zapelaitz.
Bijoak ortik itxaso!...
Naikoa zaizkik bi laso
etxe-ondoko bidaso.
Intzak bezela dezazkit lurrak,
egiņik golde-mataso;
lili-kolkoak iraso,
etzan daudenak goi jaso,
urabai zaye guraso.
Ur legar mear aratza,
ezer badagertzu latza
busti zaidazu baratsa.
Erreten goxoz sar nere batean
limurki, berats-baratsa.
Zure ur-tanten ezatza
orri-gaņetan diz datza
borobil, pikor, maratsa.
Uli-menditik Larruna
dakust askotan duna,
tarte-marteko lurruna.
Baņan badator laņo-tartean
atzarki, andikan una,
aize jostalu biguna
anayen txinta urruna
oyu ta dear laguna.
Jauna, zer opa geyago,
emengo puxkaz banago
zure baitarontz urrago?...
Donosti-lurrak eortzi naza
sor niņun bezin maitaro...
Begokit gogoa xalo
joan nadin zutaz oparo
izarrak baņo gorago.
|
