inprimatu
Kantabria-ko itxas-gizonai oroipen bat
Izenburua:
Kantabria-ko itxas-gizonai oroipen bat
Sinadura:
Imaz, Fermin - Txirrita
Urkizaren iruzkina:
, 306
Egilea(k):
Imaz, Fermin
Lujanbio, Jose Manuel

Argitalpena:
Bertsolaria.
Urtea:
1932
Argitalpenaren urtea:
1
Alea:
50.zk.
Orrialdea:
303

 

 

 

 

faksimilea ikusteko


faksimilea ikusteko


Kantabria-ko itxas-gizonai oroipen bat

 

Imaz, Fermin

 

 1

 

 Nere biyotz gaixtua

 eskaka aritzat

 bertso bi ipintzeko,

 baldin baderitzat,

 Abustuben amabiyan

 sortu zan ekaitzak

 egin dizkigu oso

 deskalakru gaitzak,

 makiñabat persona

 ondatu beintzat.

 

 2

 

 Denak esplikatzera 

 orain naiz abiyan

 motibua dan gisan

 mintzatu nadiyan;

 milla bedetzireun.

 eta amabiyan,

 gañera Abustuko,

 illarez erdiyan,

 desgraziy'au pasa da

 Kosta Kantabriyan.

 

 3

 

 Kulpa gabeko franko

 badu eramana,

 bakoitzak errezatu

 «Aita gure» bana,

 ain da negargarriya

 egin digun lana,

 anparo gabe utzi

 ainbeste aur ta ama,

 sinisten ere gaitz da

 aurten pasa dana.

 

 4

 

 Abustuko illaren

 amairu garrena

 guretzat argitu dan

 egun txarrena,

 izantzagun kupira

 denak alkarrena,

 gogoratu utzarekin

 lertzen zait barrena,

 ¡au da paraderua

 kantabritarrena.

 

 5

 

 Eun da amaseikua

 Bermeo bakarra,

 aurten ez dute izan

 suerte ederra,

 orri txiki batentzat

 ¡ai ori negarra,

 aurrak aita falta du

 ta amak, senarra!

 badaukate anparo

 on  baten bearra.

 

 6

 

 Itxasua zitzaigun

 aserretzen asi,

 bendabal aldetik zan

 aizia nagusi,

 nor bere puestuari

 ezin ziyon eutzi;

 danak zatitu ditu

 iñor ez du utzi

 Gipuzkuan bertatik

 ez da falta gutxi.

 

 7

 

 Eun da kerrogoi ta iru

 omendira danak

 arrantzalietatik

 ondatu diranak

 gure Jangoikuari

 kontu ba emanak;

 guk egin bear degu

 bizirik geranak

 ayetzat erregutu

 biyotza dubenak.

 

 8

 

 «Aita San Inaziyo»

 belako barkuba

 amairu gizonekin

 ur pian sartuba,

 beraren imajiña

 an zuben sortuba,

 Abana-ko partian

 dago kostatuba,

 tenpestade gaixtuak

 jo ta puskatuba.

 

 9

 

 Egur biren gañian

 gizon bat jarriya,

 ¡ai zer otezan aren

 orduko larriya!

 lagunak bera jun ta

 estadu urriya,

 ez da Donostiyara

 errex etorriya,

 ikusi du birian

 istillu gorriya.

 

 10

 

 Señale ibilli dala

 arraixku aundiyetan

 arrai txarra besterik

 ez dan tokiyetan,

 illaren amabostan

 goizeko seyetan,

 baporiak artu zun

 borondate onetan

 naikua sufritu du

 paraje oyetan.

 

 11

 

 Izena Daniel du

 nonbria Eskurtza,

 jeniyo bizikua,

 espiritu utza,

 ta baliatu zayon

 Jaunaren laguntza;

 oso maltratatuba

 sartu zan onuntza,

 berriz egon liteke

 juan gabe aruntza.

 

 12

 

 Iñork galdetzen badu

 gauz ori nola da

 nik erantzungo diyot:

 Egiyaz onla da

 iñor dudan badago

 betor eskolara,

 anunziyatu zuben

 orlako bolara,

 graziyaz milla bider

 aita Orkolaga.

 

 13

 

 Ai gure biyotzeko

 aita Orkolaga

 beraren eskutikan

 ez gaitzala laga,

 orain bezela zaitu

 eguna ta gaba,

 berriz itxasu ortan

 ez gaitezen traba,

 bedorren talentuba

 gauza biarra da.

 

 14

 

 Jainkua portatzen da

 danentzat ondradu

 gaiztuarentzat igual,

 ain biyotz ona du,

 emanaz irabazten

 degun ainbat gradu,

 itxaso sagradua

 ur guziyen buru,

 ark ere gurutzia

 errespetatu du.

 

 15

 

 Jesus maitiak eman

 dezala argiya,

 oraingo bolara ontan

 badago premiya,

 euskaldunen artian

 au da pikardiya,

 Bermeotik galdu-da

 jendien erdiya,

 lutoz jantziya dago

 Kosta Kantabriya.

 

 16

 

 Ango itxas kolpiak

 ta urre borroyak,

 tragatu nai zituen

 mendi ta erriyak,

 pasa dira desgrazi

 ikaragarriyak;

 orra amasei bertso

 oraingo berriyak

 Fermin Imazek eta

 Txirritak jarriyak.

 


inprimatu