[Bertsotan]
Xalbador - Mattin
Xalbador:
Etsaminatu izan tut ongi
beti oraidinokoak,
zuk ere, Mattin, gaur egin gogo
omen dituzu Bazkoak;
jakinduriak hortan badira
segur baitezpadakoak,
nai nuke jakin zuk badakizun
zer adin duen Jeinkoak.
Mattin:
Bertzela ez gira azkarrak eta
dotrina hortan flakoak,
hunek zerratzen hasi tu finki
zeruetako gakoak;
erranen zaitut nik dakidana
zer adin duen Jinkoak:
nik baino bia gutiago tu
"Jaungoiko" Senperekoak
Xalbador:
Nola zauden hor, Mattin laguna;
tente ene inguruan,
jakin behauzu: xuxen ebiltzen
behar da jakin munduan;
ote dakizu, zu jakintsuna,
zer galde eginen duen?
Erradazu zuzen-zuzena
nortsu dagon ifernuan.
Mattin:
Nere laguna, erranen ditut
nik burura etorriak:
zonbeit erretzen izan behar tu
ifernuko su gorriak;
handiren hoiek ez ditu joak
mundu huntan miseriak,
beraz ez gira aise sartuko
han Xalbador eta biak.
Xalbador:
Orai arteko errepostuak
ongi dituzu ezarri,
ea txartela merexi duzun
nik ikusiko dut sarri;
hau ere erran beharko duzu
zure galdezka denari:
mutxurdinak zer salatzen dio
maizenik konfesorrari?
Mattin:
Nik ez tiut ongi ezagutzen-ta
mutxurdin direlakuak,
esposatzeko izatu dira
hoik memorioz flakuak;
nihundik ere ezin onetsi
gizon horien tratuak:
ardurenian erranen tuzte
bertzek egin bekatuak.