Aitamek sortu naute

Laka

 Aitamek sortu naute

 betikotz euskaldun,

 zerura buruz nago

 heietaz eskerdun,

 etorkizun bakarra

 biziaren lagun,

 gizontasun leiala

 ezin uka egun.

 Lekuko maitasunak

 mintzaira egin du,

 herritarrak bihotza

 ez dezake saldu,

 nola erresinola

 kanturik ez badu,

 ni ere hola naike

 euskara ez banu.

 Izaiteaz herriak

 eman daut hazkurri,

 arbasoen ohidurak

 zainetan ezarri,

 hain azkar xurgaturik

 haurrak ber amari,

 odola bero daukat

 ene euskarari.

 Itzain arrotzak nahiz

 nortasuna kendu,

 nik neuria deraukat

 izaitez sakratu,

 ene euskaldungoa

 ezin dut aldatu,

 gizona ez da behar

 pildarentzat hartu.

 Gazte maitea dautzut

 errangoa zuri,

 ama baten galdea

 bere umeari,

 euskara jos dezazun

 zure bihotzari,

 haren hiltze auhena

 ez dezazun adi.

 Goiko oihu samina

 euskal herriari,

 mendek egin «etxea»

 ez dadin erori,

 nortasunaren jabe

 izan zaiten beti,

 herria xuti zaiten

 xuti euskarari.