Haizea

 I

 HAIZEA,

 INDARRAREN ATSEGINA.

 Hire baitan

 atseden oinazetsua

 aurkitu diat.

 Hire barruan

 ikusezinezko begiak

 ikusiko dizkiat.

 Hire arnasan

 biziaren hazia

 nerenganatu diat.

 HAIZEA,

 INDARRAREN ATSEGINA.

 II

 HAIZEA,

 OINAZEZKO LURRUNA.

 Hire hizkuntza

 hire ezerezean

 murgildu duk.

 Dauzkan doinuak

 nere hitz nahastuen

 hilobi isila duk.

 Hitaz zeuden tantoek

 nere malko hotsak

 isili zizkidak.

 HAIZEA,

 OINAZEZKO LURRUNA.

 III

 HAIZEA,

 EZEREZEAREN HUTSA.

 Iluntasunaren iluntasun

 aurkitutako

 lehen oihua.

 Itsasoaren bakartasunik

 sortu den

 deihadar ikaragarria.

 Ahorik gabeko

 herri baten

 garrasi isila.

 HAIZEA,

 EZEREZEAREN HUTSA.

 IV

 HAIZEA,

 GORPUTZA BILUZIK

 Udaberriak zapaldurik

 hiregan errotuz,

 indarra sortu diat.

 Eguzkia menperatuz,

 ia hitzik gabe,

 higandik kanporatu nauk.

 Elur mahatsa zanpatuz

 bizi ardo garratza

 eskaini diat.

 HAIZEA,

 GORPUTZA BILUZIK

 V

 HAIZEA,

 MIN GOZOA.

 Hire leguntasunak eragina,

 iraganako mornentu mingotsak

 nere aurretik pasa dituk.

 Nere barruan hik ikusitakoa

 nik daramadan argia,

 eta argizko egun tristeak.

 Nire itzal goibelpean

 hain pozik igaro diren

 egun itun mingarriak.

 HAIZEA,

 MIN GOZOA.

 VI

 HAIZEA,

 HOTZAREN HOTSA.

 Hire animaren hatsak

 -arratsaren hotzak-

 kutsatu zidan.

 Eta hitaz maitemindurik

 irriparrezka,

 lotsezko irriparrez.

 Hire muinaren hotsak

 -goizaren lotsak-

 eragin zidan.

 HAIZEA,

 HOTZAREN HOTSA.

 VII

 HAIZEA,

 LURRAREN ATSEDENA.

 Ez diezaiogula inoiz

 alkarri galde

 nondik gatozen, nora goazen.

 Ontzi ezberdinetan

 bainan ezti berdinaz

 bazkal dezagun.

 Lur madarikatutik gatoz,

 lur bedeinkatura goaz,

 denok bidean lagun.

 HAIZEA,

 LURRAREN ATSEDENA.

 VIII

 HAIZEA,

 NATURAREN AHOTSA.

 Hitz jaurtikietako

 lumadi haserrea

 eta gugatik sutan jarria.

 Olatuen eraginaz,

 guengana heldu zaigun

 itsasmugida indartsua.

 Gure malko ixuriengatik

 lurretik atera den

 lurrikara izugarria.

 HAIZEA,

 NATURAREN AHOTSA.

 IX

 HAIZEA,

 EGUNAREN LOA.

 Hire ilargi berdea

 zainduz eta laztanduz,

 elkarri bakea eman.

 Batek bestea aurkituz,

 batek bestea zigortuz,

 inoren beharrik ez izan.

 Hire indarrez, ahotsa;

 hire arnasez, nere hitzak;

 inori ezer ez esan.

 HAIZEA

 EGUNAREN LOA

 X

 HAIZEA,

 GAUAREN ESNATZEA.

 Gaur, loak utzi nauenean,

 maitasunaren indar guztiez

 agurtu haut.

 Gaur, esnatu naizenean,

 isiltasunaren doinu guztiez

 agurtu haut.

 Gaur, bizitzen hasi naizenean,

 bakartasunaren oihu guztiez

 agurtu haut.

 HAIZEA,

 GAUAREN ESNATZEA.