Larrosa eta erreka

Gonzalez Alvarez, Manuel

 Errekaren ondoan

 Larros bat erne zan

 Ederra ta galanta,

 Usai ona zeukan:

 Ur preskoak zizkion

 Pallakak egiten

 Eta bizia eta

 Indarra ematen.

 Bat batetan, ibaiko

 Ura da geitutzen

 Eta ibar koipetsu

 Guzia gaindutzen.

 ¡Ai, errukigarria!

 Larrosa gaisoa

 Azken tristearekin

 Iltzen da itoa.

 Bizia eman zion

 Ibaicho ark berak,

 Kendu zion, sortzean

 Bere uramillak...

 Asko ondasun dirala

 Chit kaltegarriak,

 Etzuen duda iñork,

 Badira aundigiak.

 Atsegiñak dirade

 Gizakumeentzat,

 Ura dan bezelase

 Larrosachoentzat,

 Guchicho bada ura

 Ditu gizendutzen,

 Baña ugari bada

 ¡Ai! ditu itotzen.