Urola baillerako euria

Goiko Kale

 Euria dut.

 Bizkarra bustirik

 tantaka,

 tantaka dijoakit.

 Tantaka

 arima naigabeturik.

 Lañoa dut,

 Goian ta biotzean

 dut lañoa.

 Lañoak euria.

 Biotzak beria.

 Bañan zergatik?

 Zergatik euriak

 bizkarra bustirik,

 aizkura azalean

 oiñazea barnean

 narrazki jolasean

 ibil bear du

 gauean,

 ibil bear du

 egunean,

 ibil bear du

 neregan?

 Euria dut.

 Lañoa beltz,

 beltz, beltz lañoa

 arkaitzean

 mendian

 Izarraitzean

 Kakutean

 Gurutzean

 dago geldirik,

 enamoraturik...

 dago

 dago josirik

 mendia illundurik,

 ene biotza naigabeturik.

 Euria dut.

 Lañoa dut,

 Errekak,

 Urolak

 zikinki

 azkarki

 sabelean

 euria du.

 Mendian

 arkaitzean

 lokatzean

 zikiñean garrazturik

 Urolak

 errekak

 euria du.

 Du euria

 sabelean

 Zumaian

 itxasoan

 azkar utzi nairik.

 Bañan biotzean,

 nere baitan

 euriak

 lañoak

 arkaitzak

 errekak

 utzi duten

 zikiña,

 zikiñaren

 miñaren

 desesperazioaren

 bizitzaren

 zikin-zikiña,

 Urolak

 errekak

 burlezka

 algaraka

 utzi dit,

 dit utzi

 bustia.

 Busti garratza.

 Nago naigabeturik.