Betiko pena!
Guelbenzu, Ramon
¿Zer da biziya ez baldin bada
Gozamenikan iñon arkitzen?...
Zertan diyogu gure animari
Illumpe onetan onela utzitzen,
Igarririkan pishka banaka
Nola dijuan dana guchitzen
Eta menturaz gure sentzuen
Argitasuna bada ichitzen?...
Itz abekinche alargun gaste
Eta triste bit zan mintzatutzen.
¿Nola ez bada arzaz kupitu,
Ikusirikan seaskachua
Eta maindire churi artian
Baldin bazeukan bere aurchua!...
Nabaitzen niyon koithaduari
Irteten larri amazechua
Norbaiten faltan noizian beinka
Zabaldurikan ark begichua,
Negar zati bat egin ondoren
Billatu nayan amen pechua.
Zeñen tristia izan biardun
Aur batentzako, denbora joanik,
Galdetutzia bere amari
¡Banan! ¿amacho!... aita zein det nik?...
¿Nola ez da an malkoz urtuko
Bezarkada bat ari emanik
Eta zotinak gelditzen bada
Aurrari ezin ezer esanik...?
¡Ez det zinisten pena aundiyorik
Mundu onetan izango danik!...
Bere biyotzen pushka izanik
Maitatutzen da alegiñian,
Amoriyua badiyo ari
Ama da eta, batek añian;
Bañan odola nola dakarren
Aita arena bere zañian,
Egon agatik aldan guziyan
Bere amaren magal gañian,
Aita zein duben galdetuko du.
Betiko itza ark min añan!...
Ama gashuak onela diyo:
Seme...! chikiya ziñan artian...
(Oroitu utzak nere mingaña
Traba azten dit gaur bat batian!...)
Bai, itsasora aldendu zala
Nere amoriyo ta sure kaltian;
Orduezkero es dezu Aitik...
Arzas oroitzen bizi gaitian,
Arkitu dedin, komeni bada,
Guro Jaunaren zeru maitian.
Gerostik, semes kupi garriya
Itsas aldera beti begira,
Igarotzen da bere biziya,
Barrenak nois nai egiñik jira;
Egunak ditun ordu gusiyak
Arentzak oso luziak dira
Nola es? bere egille ura
Ikusi gabe joaten badira?...
Guchiyorequin gizona franko
Joan izan dira betiko obira.
Nere biyotza arkitutzen da
Bere lekutik irten nayian,
Ikusitzian ama-semeak
Aitaren billa beti kayian;
Oyerakuan aita goguan
Aren oraitza beti nayian
Gashuak ezin pazarik gaba
Ametza gozo ta lazayian...
A¡ Jaungoikua!... lagun zayozu
Penatu gabe geyegiyian!...