Amak salutatzen du Jesus bere haurra
Gazteluzar, Bernard
1
Zeruko Errege puxanta
Amaren sabel saindutik
Agertu zenean munduan,
Gorputz batez beztiturik.
2
Hala nola altxatzen baita
Itsasotik iguzkia,
Huna nola Amak zioen
Iduki solas eztia:
3
Fiñean Begietan zaitut,
Amaren seme maitea;
Utzi duzu ene gorputza,
Preso zinauden Etxea.
4
Izatu duzu ilhunpean
Karzel ttipitto batentzat,
Zuk behar ziñduen lekhua
Aldare, eta Tenplu-tzat.
5
Arren, Jauna, sofri nazazu
zuk eman libertatean,
Pausa zaitzadan ene Haurra
Amaren bulhar gaiñean.
6
Eta barkha diezadazu
Hartzen dudan Ausartzia,
Ene amudio handiak
Ematen darot kuraia.
7
Bañan, o Haur maitagarria,
Zure Amaren besoek
Benturaz eztute balio
Hanbat nola Establiek.
8
Nola deituko othe zaitut,
Jainko Aitaren Semea?
Ala zarela erranen dut
Dohatsu dohakabea?
9
Jainko guziz puxanta zare
Zeruetako glorian:
Haur paubre baten gisa zare
Bethlemengo Estaibian.
10
O Jauna, Printze dohatsua,
Ene Jongoiko handia,
Bañan Haurra, o Haur flakoa
Eta ene Haurra ttipia!
11
Zer plazer zinuke? Sehaska?
Ala plazer Aldarea?
Aita deituko othe zaitut,
Ala deituko Semea?
12
Irakats diozozu, othoi
Amari Egin-bidea:
Nigarrez zer galdatzen duzu:
Insentsu, ala Esnea?
13
Zure miñen sosegatzeko,
Ohoratzen tut, maitea,
Zure flakotasuna behiñ,
Gero zure botherea.
14
Egiazki zure Ama naiz
Bai-ta Neskatoa ere,
Beraz zor darotzut Bihotza,
Eta zor beraz ohore.
|