|
Ametsetan
Aguirre, Pello
Aingerucho bat putzuan
guztiz ichura gaiztuan
zebillen ia ituan;
saltatu eta atera nuen
bizirik oso justuan;
kontentu nitzan orduan
toki onean nenguan
aberasteko moduan.
Neretzat bear zuena
aldrebes irten zait dena
uste segura nuena;
alaba bakar chit aberatsa
millonario batean,
biurtzeko alkarrena
biek altzan azkarrena
eman ziraden baimena.
Egon arren bustirikan
etzan sentitzen otzikan
berotasuna baizikan;
nik ez nuen ez gaur idukiko
arlotearen antzikan;
kaballeroaren gisan
ibilli bearra nitzan...
Ħez bazan ametsa izan!...
Arratz artako euria
izan zan kulpagarria
ark eman ziran larria;
lo nengoala artu bainuen
guztiz eraso aundia,
etzan gezurra guztia
dena naigabez josia
esnatu nitzan bustia.
|
