inprimatu
Lanaren goimenak
Izenburua:
Lanaren goimenak
Sinadura:
Garmendia Arregi, Jose Inazio
Urkizaren iruzkina:
Egilea(k):
Garmendia Arregi, Jose Inazio

Argitalpena:
Baserritarra.
Urtea:
1908
Argitalpenaren urtea:
5
Alea:
105.zk.
Orrialdea:
2-3

 

 

 

 

faksimilea ikusteko


faksimilea ikusteko


Lanaren goimenak

 

Garmendia, Jose Ignacio

 

 Paradisutik dator

 munduko negarra

 Ebak jatearekiñ

 gaitzeko sagarra,

 lausengatuaz Adan,

 ¡au da ezbearra!

 orrengatik daukagu

 lan egiñ bearra.

 

 Autsiabartza au da

 Jainkoak emana,

 egiñ etzutelako

 beraren esana;

 Adan-i sortu zion

 egiteko lana,

 baño bedeinkatzen du

 artan ari dana.

 

 Orregatikan onek

 dauzkan mesedeak

 geronek uste baño

 dirade obeak:

 ondo egiñ ezkeroz,

 aberats pobreak,

 berak egiten gaitu

 izate nobleak.

 

 Laneko birtutea

 albait goitutzeko

 ta bera maitatzera

 ongi oitutzeko,

 bear degu egiñtzan

 ez izan atzeko,

 bestela perill asko

 dauzkagu galtzeko.

 

 Guk uste izan arren

 goretzat kaltean,

 lanak ipiñtzen ditu 

 biotzak pakean:

 eta gogo onetik

 diragun artean,

 osasungarria da

 moda on batean.

 

 Griña debekatuak

 azpiratzen ditu,

 gorputzen alderdiak,

 indarretan bitu;

 beste milla mesede

 beragan baditu,

 pizkortu nai duenak

 au ondo aditu.

 

 Beraren ondorenak

 ez dira samiñak;

 nekatu eta gero

 ¡ayek atsegiñak!

 anima alaya du

 geyenbat langiñak,

 zorionak dakartzki

 bearra egiñak.

 

 Aurrean ikastean

 laneko frutuak

 danok gelditzen gera

 barrendik poztuak;

 orlako ondasunak

 ez dira aztuak

 ta ez ditezke izan

 aiñ errez ostuak.

 

 Aberats izan arren,

 ez jakiñ larrean;

 naiko perilltsuada

 denbora danean;

 bakarrik pentsatzea

 jan ta eranean,

 guztiz aspergarria

 bereit esanean.

 

 Langilleak beti du

 gogo jateko,

 baño alferra danak

 ez ere joateko;

 utzkeriak besterik

 egi esateko,

 ez du nai gorputzari

 gusto emateko.

 

 Nekatuen loa da

 biziro gozoa;

 atsedeten damaki

 gau oso osoa.

 Egiten duenari

 bizitz erosoa,

 inguratutzen zayo

 amets ta lausoa.

 

 Beren egiñbearrak

 zuzen betetzeko

 eta eche guzia

 tajuz mantentzeko,

 lanari gurasoak

 diote artzeko

 bildurgabetasuna

 gosea sartzeko.

 

 Ondasun aundienak

 oi dirade galdu

 eta ongi ziranak

 denboraz azaldu;

 orlakoak laneko

 modurik ez badu,

 pamilia gosetik

 ¿aterako aldu?

 

 Beartsu ziradenak,

 lanaren bitartez,

 zenbat goratzendira

 aldiz eta tartez:

 oyek gozatzen dute

 alferraren partez,

 osasun, pozta diru,

 berendua artez.

 

 Orien jostaketak

 dira gozozkoak,

 ez ditu berengantzen

 beiñere joakuak:

 barrengo poza dute

 modu ortakoak

 ¡abek sari ederrak

 lanetikakoak!

 

 Lana da birtutezko

 uren iturria,

 osasun emantzalle

 bedeinkagarria:

 zeruratzeko bide

 zuzen ta garbia,

 ezjakiñai ematen

 diguna argia.

 

 Munduko zorionak

 datoz beragandik;

 ori da galezkorra

 diruaren gaiñdik:

 au baño obeada

 askozaz oraiñdik,

 izan eder au degu

 Jaungoikoagatikan.

 

 Beragille sintzoak

 badauka ustea

 joateko diru gabe

 jaten erostea:

 bildurtuagatikan

 bat edo bestea

 neke da emangabe

 berari utztea.

 

 Laneko orduetan

 dabillenak zuzen,

 jostaketa gaiztorik

 ez du beregantzen.

 artarako astirik

 etzayo arkitzen;

 argatik da kristauen

 moduan bizitzen.

 

 Orlakoen echean,

 (arlote ta guzi,)

 ez dira uste beziñ

 naigabetsu bizi:

 biotzeko pakea,

 (naiz ta diru guchi)

 mundu gustia gatik

 ez diteke utzi.

 

 Eche doatsu asko

 dituzten erriak,

 dauzkaten mesedeak

 dira agiriak:

 naitasunezko lana,

 oitura garbiak;

 oyek dira ondasun

 atsegiñgarriak.

 

 Emendik datozkigu

 Zenbat argi eder,

 megope goitzallek

 nekatuagatikan

 gozatzen gaituztenak

 egiteraño ler,

 gozatzen gaituztenak

 ez bagabiltz oker.

 

 Irudiantzak eta

 soñu alaitsuak

 jasotzen dizkigute

 megope gaishuak:

 zeruan pentsatzeko

 oyek dira suak,

 bigaltzen dizkigunak

 Jaungoiko altsuak.

 

 Sermoilari bikañak,

 eskribatzalleak,

 gerralari portitzak,

 itzen neurtzalleak,

 bakoitzari berea

 zuzen emalleak...

 guzi guziak dira

 lanaren aleak.

 

 Itz batez esateko

 lanaren grazia,

 onen bitartez degu

 daukagun guzia:

 arri baliotsua,

 Jainkoak utzia,

 nolakoa diteken

 dago ikusia.

 

 Egiaz nai badegu

 lanari jarraitu,

 bide okerretatik

 zuzenduko gaitu;

 utziak ggeradenak

 gaitezen ernaitu,

 erregutzen degula

 ez dakigun aitu.

 

 Langiñtzak baldiñ badu

 oiñbeste alderdi,

 eziñ egongo gera

 al degula geldi,

 gogoak ematen nau

 esatea neri:

 santua dan ezkeroz

 ¡goiti bizi bedi!

 


inprimatu