Arrosa

García Lorca, F./EGILEA>

 Goiz argian zabalik,

 odola antzo gorri:

 intzura, otoi, ez iku,

 kixkaldu ez dedin.

 Eguerdiko aldian

 aitza bezin gogor,

 euzkia leiatillan

 arrosari ñizñoz.

 Gero, arratsaldian,

 txoriak txiruli,

 euzkia itxasoan

 aurrera emeki,

 bai ta gure arrosa

 txuri-polit, noski.

 Gaba datorrenian.

 tronpetak kantari,

 izarrak goi aldian,

 aisea geldirik,

 bertan lili gaxoa

 ostoak galdurik.