ˇUdazkena!
Zubigar
Una non diren osto politak
zugatz gainean erdoildu,
xurtoinetatik askatu eta
airean dabiltz jostailu;
len eze ziren adar gainean,
orain gaxoak orbeldu
ta zugatz eder, orlei, bikaina
gorri, soil, ikusten dugu.
ˇUdazkena, udazkena;
egin bi urrats aitzina
urrats bat ein-ta duguna
dalako negu gordina...!
Iguzkiaren izpi urreak
erdi-illun dire ikusten,
txori alaiak zugatz gainean
ˇez len bezenbat abesten...!
Nere leioa idikitzean
ez dut enara nabaitzen
eta barnean biotz illunaz
erdi-mińez naiz gelditzen.
ˇUdazkena, udazkena;
egin bi urrats aitzina
urrats bat ein-ta duguna
dalako negu gordina...!
Loro guziak zimeldu dire
landa-zelaiak gorritu,
ortze umilla odel beltz oundiz
estali eta illundu;
neska-mutillak len bezenbat maiz
ez dira iturrian bildu
udazkeneko gau illun unek
nonbeit ikaratzen ditu.
ˇUdazkena, udazkena;
egin bi urrats aitzina
urrats bat ein-ta duguna
dalako negu gordina...!
Intz ederdun zen goiz bikain ura
ez da inondik agertzen,
illunabarrak len bezenbat poz
ez du beinere ematen:
oraiko aldi untan ez dugu
olerkaririk ikusten
biotz-pozkari diren gauzarik
samur ta goxo idazten.
ˇUdazkena, udazkena;
egin bi urrats aitzina
urrats bat ein-ta duguna
dalako negu gordina...!
Borda atarian artzain sendoak
biotz illunaz dagozi
udazkenaren ondorioa
txarra dute-ta ikusi
mendi gaineko txabol zaarra
orgatik dute ideki,
negu gordina igarotzeko, on
zaie-ta bera iduri.
ˇUdazkena, udazkena;
egin bi urrats aitzina
urrats bat ein-ta duguna
dalako negu gordina...!
Lore usaidun alaigarria
basoan galdu denean,
gaztaina eta ezkurra biltzen
baso untan ikustean
erranen dute geuren biotzak
isilki barne-barnean:
"ˇˇUda aldatu da ta udazkena
dugu ilunki gainean...!!"
ˇUdazkena, udazkena;
olerkariaren mina:
egin bi urrats aitzina
udazkena, udazkena...!
