Lili gaxoa!

Zubigar

 ¿Zer gertatu zain lili kutuna,

     agitz leguna?

 ¿nora joan zaizkin usai gozoak,

     lengo margoak?

 ¿ez din jarri nai orain erleak

     ire gañean

 len ainbat ezti ttantto goxorik

     eta legunik?

 Txorten sendoaz zutik egona

     izan aizena;

 arro, panpiña, biguin ta lerden

     izana, ¿zer den?

 piztiren batek kosken bat al din

     muñean egin

 txit zimeldua lurrera emen

     erortzearren?

 Olerkarien biotz pozkarri

     izan aiz beti

 txirita txuriz inguratua...

     ain apaindua,

 ¡ta orain orbel antzera zimel

     ta erdi ustel

 lurrean ago ain negargarri

     bakar-bakarrik!

 Intz ondorean eguzki izpiak

     lili orriak

 zabalduarren, ¡ireak ezin

     iñolaz egin!

 ¿usteldu zaizkin orrenbeste zain?

     ¿zer gertatu zain?

 ¿ankerren batek oinpean artu

     eta zapaldu?

 Igarri diten ire oraingo

     orbelen margo

 arre-arrean, ez daukanela

     gaur len bezela

 ire zañetan ezer indarrik

     bizitzekorik

 Ia xomorroak urrean ditun,

     ¡¡laister aiz ardun!!

 Il aiz betiko lili kutuna,

     ene zoruna

 ¡ta ire eriotzaz benetan gaizdun

     emen usten naun

 ¡¡lilia il ta olerkariak

     bere bizia

 ez din bearrik, beaz irekin

     nat diñak nik il!!