Berdintza
Zubigar
Illargi ta izarrak ortzean dagozi
baņa guk iņolaz gaur ezin ikusi;
odei mardul, trinkoz
estalita dagoz
eta goibel dago, zatar eta itsusi...
Illargi betea dago iragarrita
baņa ez da ageri... dana estali da
ta izanik ain eder
ez dakusgu ezer
¨Baņa nork ukatu an daukala argia..?
Gizon jakintsuak-esan bai digute
illargi ederra gaur dagola bete
ta gaua ain iluntsu
ikusiaren guk
jakintsu esana guziak sinisten...
Ez da ageri ezer... illunpe aundia...
ben-benetan gau beltz ikaragarria...
baņa alaz guziaz
dasagu guziak:
"Ortze goi-goian gaur illargi betia..."
Ikusmen laburrak lausotuak dagoz
ta odei lodiak ezin, ez, igaro
ala ere ondo
sinistua dago
illargia an dala gertu argi narroz...
Orra oteunaren berdintza non degun
orlaxe, siniskor, aitortu dezagun
egindako obenaz
gure ikusmena
naiz odeitsu egon ben-benetan illun...
Gure begi auek ez dira gai izango
oteundegi artan jauna ikusteko
baņa ainbat jakintsu
jarrita dauzkagu
ziņez iragartzen ziņez sinisteko...
Naiz goibela egon, aroa eltzean
illargi beteaz sinisten dan eran
ez ikusiaren
beti sinisten det
ogi irudiz jauna dala oteunean...
