Etxeko sagastia
Lizardi, Xabier
Zenbat bidez, Yaun maite,
gaituzun onera;
zenbatez duzun lantzen
gure barnebera.
Arkitu baininduzun
bakarrez minbera,
bide-lagun eztia
zenidan aukera.
Loreak zitu dakar:
ona lau sagarņo.
Zer dira arnas nerea
ta aren usai baņo?
Zorion duket, oien
batzarre dedaiņo.
Bide bera dabilgun
Goiko Mendiraiņo.
Zein izkutu gozoa
dan odolarena!...
Obebide-yario,
kafe ezin-etena...
Maite dut nire aurra,
ta are besterena:
su berri batek daukat
ondurik barrena,
Begira ditzat aurrok
zeruko iria antzo;
ez bekiet begien
ur-axala lauso;
entzukien lotsa are
ez bekiet arro.
Nire xagar gorrixkok,
irauzute zindo.
Nire poza zeraten
igali bigunak:
amaren eta zuzen
iduri lagunak
bitza zuzen erabil
nire gogakunak;
argi bitza, betiko,
aitaren egunak.
Nire sagasti ontan
egurastu nadin;
iņorentzat ez dezat
naiaren atsegin;
ta, al ba ledi, ots, Yauna,
iraun beza berdin
utsik gabe: nik lenen
dezaket aldegin!
|