|
Euskera
Euskelzale
Olano'tar Mikel J'ri.
Nere kutun bat bada
Giz-eleen artian:
Euskera, nere elea,
Ele zarra
Ta sendoa,
Ori bai den garbia,
Txukun ta bildurtia,
Zoli zoragarria
Aurren parrek
Bezealaxen!
Orrek bai du zoruna,
Agureen zentsuna,
Gizon-sendotasuna,
Gizaldiak
Aņ-urteak!
—Kutun, zein da
Jayo intzan
Sorterri onetsia,
Nork dituk gurasoak;
Nortzuk ire aideak?
Esan, ene,
Esan laxter;
Diote beste eleak...
Ixil izkuturikan
Dago ele maitea
Apal-apal,
Otzan otzan...
Bere aurtzarotikan
Mintzo-biguņ xamurraz
Ots zegiņ: "Jaungoikoa",
Beste eleak
Lo zirela...
Jainkoak artu zuan,
Artu-gorde maitea.
Mendiez egin zion
Etxe bikaņ
Txit polita
Oyanez edertuta
Gallur-landa naroak
Ta estalkitzat emanda
Ozkarbia,
Ortz-illuna...
Etorri zan elurra
Ta erori ostoak
Usteldu ere enborra,
Lodi gaitza,
Indartsua...
Antziņeko asabak
Eriotzak emanda
Betiko juan ziran
Gugandikan
Urrutira...
Or dago bere etxean
Gure euskera illgaitza,
Gure euskera kutuna
Bakarrikan
Ta zotinka.
Negar dagi euskerak
Atzerriko eleak
Bultzaka baztertuta,
Oiņpetuta,
Zapalduta.
—Etorri, euskotarrak;
Etorri, semetxoak,
Ots dagizue amak
Ixillikan
Ta zotinka!!...
—Mendi-jabetza ere
Kendu nai al dizute
Erdera zatar oiek
Zure etxean
Bet-aurrean!...
—Eldu, bai, euskotarrak,
Eldu, gizon sendoak,
Ta eskeindu biotza
Osotoro
Ta betiko
Euskera maiteari,
Gure ele kutunari...
Ta Jainkoren eskuiko
Onazkarrak
Ta indarrak
Laxter at jaurti bitza
Seme eskergabeak
Ta atzeriko eleak.
Ondarrabi.
|
