|
Lagun giro
Etxaniz, N.
Lagun-giro atsegiņa,
egin orain alegiņa.
Kartzeletako gure anaiok
ba dute bizi eziņa.
Eliztarren artean
gure zoritxarrez,
sartuak dabilzkigu
Kaifas ta Erodes;
Jainkoa ta Eliza
aitortuz mingaiņez;
baiņa diabru-lanak
egiņaz zigorrez.
Jaunak euskaldun sortuak,
emen gabiltz makilduak.
Gure pekatu guzia auxe da:
gu ezin izan paltsuak.
Maltzurkeria dabil
munduan itxusi;
lagun urkoa ezin
dutela ikusi;
egia, etxe gabe;
gezurra, naagusi;
zintzoari makilla
bizkarren ausi.
Gure sorlekuan gaude,
iņorenik artu gabe.
Nolatan egin zaizkigu orain
auzokoak gure jabe?
Bial itzazu, Jauna,
zure aingeruak;
goza ditzaten zerbait
kartzeleratuak.
Euskalerriko oiturak,
ain daude galduak!...
Etxeratu euskaldun
erbesteratuak.
Euskalerri! Euskalerri!
Euskera dek ire gerri.
Izkera ori galtzen ezpadek,
izango ok ire berri.
Atoz, Jesus berriro
zartailluarekin,
merkatari ustelak
mai ta diruekin
lurrera botatzera
asarre-itzekin:
zure Eliza maitea,
usteldu ez dedin.
Jainkoak libre egin gaitu,
dantza, danbolin da txistu.
Gure erria askatu, Jauna,
ta gogoz maiteko zaitu.
|
