Nere ametsa
Echaide, Ignazio MĒ
Aspaldiko amets bat nere gogor;
Etorri zait orain.
Nere gazte denbora
Pasa bitartian, amets bikain
Orixe izan nuen.
Amets pozgarriya!
Biotz onek maitatzen bai zuen
Gure Ama Mariya!
Nere naitasunak
Agur gozo bat nai zion eskeņi
Ama Birjiņari.
Txori kantariyak
Zuaitz adarretan
Egun-egunero
Pizkor ikusirik
Lumazko jantziyak
Egaz ibillirik,
Beren beti txioka ibiltziak
Gogoratzen zidan
Amaren kantari
Bear nuela izan.
Asiko ote nintzan ni kantetan?
Nere amets aundia!
O zer sua neukan
Nere biotz gaztearen barrenen
Amatxorenganontz!
Bereala lenbai len
Su ori ateratzea kanporontz
Zan nere nai guztia.
Baņan ortarako
Etzan egokia
Nuen eztarria.
Ori ikusirik
Egon naiz ixilik
Orain arte, txio gabetanik.
Urteak joan dira,
Baņe pizkor dago
Amets aspaldiko
Len esan dedana.
Itzak elkarturik,
Ongi neurriturik,
Soņuz apainduak
Noa orain jartzera
Lendabiziko aldiz
Euskaldun-izkuntzan
Ama Birjiņa! Ama! Zuri eskeņiz!
Zer esan nik ama
Nere ezpaņ oekin?
Al-dedan guztia
Biotz bigunekin
Maite zaitudala
Gaztetan bezela
Su biziarekin.
Nere naya ezta asko
Zuk merezi dezunez;
Lagun zadazu Amatxo
Geyago ta biyotzez,
Al ainbat maitatzeko.
Jesusen ondorian
Ama zaitut izango
Kendu-be biyotzian.
Orain eskeintzen dizudana
Betiko izan dedilla.
Ama maitia, Zugana
Bialtzen det biyotza.
Artzazu ta zaitu zazu,
Lur ontako gauzetan
Geldi eztedin, daramazu,
Jesusek gorde dezan.
Auxen da Amatxo maitia
Nere eresi umilla;
Artzazu nere naya!
Ama bizi bitartian
Ta eriotzeko orduba
Nigana datorrenian
Naiz-seme maitekorra!
