Torizu eskua

Esnal, Pello

 Etxera nentorrela

 nekatuegiak

 ikusi ditut galdez

 zenbaiten begiak.

 Zer irtenbide duen

 gure gazteriak,

 nolako etorkizuna

 gizarte eriak...

 Zer erantzun lezake

 gaur bertsolariak?

 Gau erdian jarri naiz

 leihotik begira,

 eguzkia jaiotzen

 deneko mendira.

 Galdera bihotzean

 jira eta bira,

 zeruaren gainean

 izarren distira.

 Egun gozoagoak

 etorriko dira.

 Geroak sortzen digu

 askori zalantza,

 bihotzeraino sartzen

 sarritan arantza.

 Noizbait loratuko da

 gure esperantza

 eta martxan hasiko

 askatasun-dantza.

 Gaua hartzen ari da

 egunaren antza.

 Hona hemen dardaraz

 nire erantzuna,

 gauaren isilean

 izarrei entzuna.

 Geroak jaso beza

 honen oihartzuna,

 gazteak berezkoa

 du etorkizuna.

 Ez ahal da gailenduko

 gaiztoen lizuna!

 Gazteria batetik

 bestetik herri hau,

 akuilu bikoitz horrek

 kezkatan jartzen nau.

 Historiak apurtu

 ditu hainbat arau,

 bi eta bi ez dira

 gertatu beti lau,

 goizik gabe geratu

 izan da zenbait gau.

 Sarri izaten dugu

 duda agintari,

 nork ez du etsipena

 barnean nabari?

 Baina gaurko honetan

 izarrak gidari,

 lekua utzi diot

 itxaropenari.

 Gauaren babesean

 hasi naiz kantari.

 Geroaren beldurrez

 zaitugun gaztea.

 guztioi dagokigu

 goiari eustea.

 Ez zaigu bidezkoa

 negarrez hastea.

 orain egin beharra

 biharko uztea.

 Erabat ustela da

 alferren ustea.

 Orainaldian duzu

 geroaren giltza,

 mirarien atzetik

 alferrik zabiltza.

 Hazi txikian dago

 gordea zuhaitza,

 neguaren golkoan

 udaren emaitza.

 Hutsetik zerbait sortzen

 hain da gauza gaitza.

 Lehenaldia dugu

 gehienetan maisu,

 zure etorkizuna

 garaiz presta ezazu.

 Atea eskuhutsik

 jotzen badiozu,

 gero aurrerantzean

 jai izango duzu,

 axolagabe izana

 damutuko zaizu.

 Honekin bukatzen dut,

 gazte adiskidea,

 lagun zaitut kezkatan,

 lanean kidea.

 Ibiliz egin ohi da

 gaur arte bidea,

 jardunean daukazu

 zeure irtenbidea.

 Eskurik behar bada,

 torizu nirea.