Soldadu ekarri naute
Esnal, P.M.
1-
Soldadu ekarri naute herri arrotzera,
eguzkia ezaguna ez den laiotzera.
Amets itolarrien hatzapar antzera
gauaren iluna zait jausi bihotzera.
2-
Urrun ditut lagunak, urrun dut maitea,
urrun guraso eta etxeko atea.
Motza da lotzen nauen burnizko katea.
Hau zulo honetatik ezin joatea!
3-
Non da gidatu nauen urrezko izarra?
Non, loa zaindu didan itsaso zaharra?
Zer dela eta dut nik hau jasan beharra?
Gauez begietara datorkit negarra.
4-
Zerk ekarri ote nau herritik honaino,
pairatzera hainbeste ilunpe eta laino?
Egia ote daiteke hau, nire maiteņo,
gizonago naizela lotan ernai baino?
5-
Nola mozkorrak zenbait herritako plazan
noraezean gabiltza ur galduen antzan,
turuta arrotzak jotzen duen zera dantzan,
inoiz gure airera hasteko esperantzan.
6-
Jakin ote dezaket hautsez nora noan,
harina eskutan eta zakua lepoan,
kanta ulertezinak zenbaiten ahoan,
nire herria eta nireak gogoan?
7-
Bat-bi aspergarrian, aginduz agindu
gure arnasak ia berea egin du.
Baina izarren pean behar ahalegindu,
gauak ez baitu erabat argia birrindu.
8-
Isilduko ahal dira turuta arrotzak,
egunsenti epelez urrun joan gau hotzak,
egutera bihurtu hemengo laiotzak!
Bart ametsetan baietz esan dit biotzak.