1984garren urte honi

Esnal, Pello

 1.

 «Badator mila bederatzirehun

 eta larogeita laua»,

 aurrez esaten hasi zitzaigun

 luzatzen ari zen gaua.

 Urte zaharrak ez digu hautsi

 bere aurrekoen araua,

 berriarekin bukatuko da

 azken aldiko baraua.

 2.

 Azken urteak ez dira izan

 gozoak eta eztiak,

 arrasto beltzak utzita joan

 zaizkigu ia guztiak.

 Ametsez amets ikusi ditut

 zenbaiten begi bustiak:

 egun hoberik ekarrika du

 urte berriko eguzkiak.

 3.

 Udazkenetan gure zuhaitzek

 beren hostoak galtzean,

 bihotz gaztea oihuka hasten da

 gauaren ilun beltzean:

 Malko gehiago ez da kabitzen

 Euskal Herriko eltzean;

 gauzak bestela izango dira

 urte berria heltzean.

 4.

 Noizbait heldu zen gure mendeko

 larogeita laugarrena,

 ziztu bizian aurrera goaz

 bere asteetan barrena.

 Gertatu dena ikusi eta

 kezkatan daukat barrena:

 berri hau ere ez ote dugun

 besteak bezain herrena.

 5.

 Itxaropenak gazte bihurtzen

 zaizkigu urteberritan,

 bake-asmoak, berriz, bizkortzen

 munduko zenbait herritan.

 Baina segidan ditugu denak

 gerra-aurreko erritan.

 Gure usteak ustel samarrak

 gertatzen dira sarritan.

 6.

 Negarrez doaz aste guztiak,

 nola bata hala bestea,

 ia erabat zapuztu zaigu

 hasierako ustea.

 Ez da erraza gertatzen gero

 hemen goiari eustea,

 geu gaudeneko tunel luzean

 irteera ikustea.

 7.

 Hau ere laster joango zaigu

 aurreko denak bezala,

 zimurragoa utzi ondoren

 gure kopetako azala.

 Gauza bakarra eskatzen dizut,

 urte gazte zerbitzala:

 zure amaierak sansilbestretan

 zutik harrapa gaitzala.

 8.

 Gure egunak luzatu nahirik

 ari gara otoitzean,

 a zer dardara urtezahar-gaua

 etortzen den bakoitzean.

 Halako batez, nire bizitzak

 azken arratsa jotzean,

 euskal taupada entzun nahi nuke

 herriaren bihotzean.