Mattin, izar berria

Esnal, Pello

 1

 Hura berri, samina, latz eta isila

 Etorri zitzaiguna ezkilaz ezkila:

 Mattin Ahetzekoa genuela hila

 Edo agian joana Xalbadorren bila.

 2

 Geratu ginenean, Mattin, zure gabe,

 Gaua egin zitzaidan bihotzaren jabe.

 Kezkati hasi hintzen galde eta galde

 Irriak betik'egin ote zigun alde.

 3

 Itsasoari joan nintzaion galdezka.

 Hitz gogoz kendu zidan bihotzeko kezka

 «Humorea estaliko duen lurrik ez da.»

 Nonbait jarriko zuen Mattin horrek festa.

 4

 Pozez galdegiri nion mendia'orduan:

 «Ikus'al duzu Mattin zure inguruan»?

 Honela esan zidan erantzu moduan:

 Festa-otsa somatu nuen bart zeruan».

 5

 Zeru alde begira nintzen gauez jarri

 Ta ilargia nuen keinuka igarri.

 «Hemen denok dakigu Mattin horren berri:

 Izar artean dabil bertso. eta irri.»

 6

 Pozgarr' izan zitzaidan hura jakitea

 Eta bilatzeari gogoz ekitea.

 Zeru erdian zaude zu, Mattin maitea,

 Izar txikia baina dirdiraz betea.

 7

 Geroztik egunero iluna heltzean,

 Zure bila jartzen naiz gauaren beltzean.

 Zerura begiratzen dudan bakoitzean,

 Taupa hasten irria nire bihotzean.

 8

 Ezin gaitezke, beraz, heriotzez mintza

 Bizirik dugu Mattin, irriaren giltza,

 Izarrak berarekin algaraz dabiltza.

 Hara gora begira triste bazabiltza.