San Frantses Asisekoa
Zalduby
1
San Frantses Asistarra
bizi zen mendean,
Arima zerutiar
hainiz zen lurrean.
Hura zuten guziek
zeruko bidean
Buruzagitzat hartu
beren aitzinean.
2
Sortzez aberats baitzen
halere gazterik
Jarri zen deus ez nahiz
Jainkoaz bertzerik;
Jende beharreneri
guziak utzirik,
Athez athe zabilan,
sabela goserik.
3
Mundua harritua
saindu huni beha...
Mirakuilu bat zaio
hunen berthutez.
Jende beharrarentzat
oi! zer ohorea!
Zer kontsolatzailea
San Frantses pobrea.
4
Bizitze pairakorra,
othoitza, barura.
Horra zer bidez zohan
San Frantses zerura.
Guk ere har dezagun
berdin bide hura;
Gure salbamendia
hala da segura.
5
Jesusen oinhazetan
bihotza igeri,
San Frantses amodioa
zen erretzen ari.
Jesu Kristok ziozkan
zilatu bortz zauri,
Bortz zauri odoletan,
bereak iduri.
6
Nork erran zauri hetaz
zuen min samina,
Eta min harekilan
haren atsegina
Bere Jainkoarekin
hain zen bat egina,
Nun inen goitikoa
baikhar Serafina.
7
Hauk ziren San Frantsesen
hatsberak,oihuak
«Oi amodioaren
«atsegin sainduak!
«Oi penitentziaren
«kontsolamenduak!
«Holako gozorikan
«ez du ez munduak».
|