Pedro Mari Otaño'ri

Eskibel, Jesus

 -1-

 O, Pedro Mari, zugan dijoa

 nere memori ariña

 ez det zentzunik zu goitutzeko

 zuk merezi dezun aiña;

 zuk izan zendun doai aparta,

 beti ondo ilzegiña,

 diamantezko zentzuak eta

 ezti gozozko mingaiña,

 zartu baño len Jaun Zerukuak

 bertsotara otsegiña.

 -2-

 Artzaitxo batek udaberria

 bezin gogozkoa zauzkat,

 zukin bertsotan ari naizela

 ametsa egiña naiz bart;

 esan zirazun: «Enkargutxo bait

 ekarria det zuretzat:

 garaia da ta euskeran alde

 saia zaitea zirt o zart».

 Bai, Pedro Mari, baldin banitza

 zure amarretatik bat;

 -3-

 Lora-illaren bederatziko

 eguzki goxo epela!

 Egin dizuten omenaldiak

 merezi zuan bezela.

 Txori guztiok alde danetan

 kantua zeriotela,

 nik nerekiko gauza oneri

 irizten diot onela

 Txoritxo oiek egun arretan

 zeozer bazekitela...

 -4-

 Omenaldi ori ez da aztuko

 an giñadenan burutik,

 pesta ederra ikusi gendun,

 an etzan ezeren paltik:

 Meza bikaiña, txun-txun da soñu,

 dantzari ta bertsolarik,

 zure irudia azaldutzean

 guztiok txaloka zutik,

 une artantxe esan zeikean

 jetxi ziñala zerutik!