Pello ikhazkina
Zalduby
Jende beharrak ziren
Pello Ikhazkina
Eta haren emazte
Kochepa Martina.
Beren etchola zuten
Phezoinez egina.
Eta janari hotza
Thalo'ta chardina
Neguko arrats batez
Senhar emazteak
Nakhaizturi zagozkan
Chardin jateak.
Gu bethi miserian
Asean bertzeak:
Makhur dire zioten.
Holako legeak.
Sorgin bat sartzen zaie
Lehiotik barnerat:
Heldu naiz hiru gauzen
Zuei ematera:
Galda zatzue hirur
Berech bat bedera,
NAhi den bezein handi
Deus ez zait sobera.
Pello oihuz hasten da
Supazter zokhotik:
Ai! nik tripotch bat banu
Jan niro gogotik.
Tripotch bat erortzen da
Pamp! chiminiatik,
Ja on bat egin dezan
Pellok oraikotik.
Martinak senharrari:
Zer pelloa haizen!
Ez hakiena zerbeit
Hoberik galdetzen?
Balimba! tripotch hori
Dena den, hoin gizen
Sudurretik dikindan
Balitzaik gelditzen!...
Martinak hitz horiek
Athera oruduko
Tripotcha sudurrera
Pellori dohako
Khendu nahiz tiraka,
Debru'ta karakola
Sudurrarekin beizik
Ez du atherako.
Igande eguna zen
Biharamunean:
Oro irriz zagozkan
Herrira heltzean-
Pello, zer mila deabrik
Jo hau sudurrean?
Pellok utz nazazue
Othoi ni bakean.
Haur guziak ondotik,
Chakhurrak saingaka,
Lau zehe sudur hoiez
Nola ez ahalka?
Etchera doa ustez
Andrea halaka
Ez diro ichilaraz
Han haren kalaka.
Azkenekotz Pellori
Burura zaio jin
Hirigarren galderik
Ez dutela egin
Sudur soberakin hoi
Dio suntsi dadin
Tripotcha suntsitzen da
Orai du atsegin!
Alegia hortarik
Zer dagerin huna:
Askoren gutizien
Funtsgabetasuna.
Bil ez badezakegu
Handi den fortuna
Dugun goza bederen
Gutien duguna.
|