Bertso berriyak ipiñiaz ni

Epergain

 1

 Bertso berriyak ipiñiaz ni

 emen nator zuregana.

 Nere biotza naigabeturik

 ez naiz alaitzen: Au lana!

 Ezer gorde gabean

 jartzen det pindadean

 danontzat garbi al-dana:

 emaztetxo bat artu nai nuke,

 ori da bear dedana.

 2

 Berrogei urte oraindik dauzkat,

 bañan nago asperturik,

 ezin arturik nabillelako

 nai dedan bizi-modurik;

 nago bakardadean

 emazte-bearrean;

 naiz zuk ez izan dirurik,

 nik berdin-berdin artuko zaitut

 bi besoak zabaldurik.

 3

 Baserria txit erosoa det,

 ez dago bizi-eziñik:

 zortzi bei onak izaten dira,

 gero zekor eta idik;

 txerriak ezkurretan

 dan urte-garaietan

 azitzen ditut ederrik;

 berak bakarrik bazkatzen dira,

 ez dute zaindu bearrik.

 4

 Orain txuritu-berriya daukat

 etxea dana gañetik,

 joan dan neguan egiña nuan

 berdi barrengo-aldetik;

 sukalde eta gelak

 ez daude aldrebesak,

 orain sartu ditut berrik;

 gero ukullua txukun jarri det,

 ez dauka lengo tankerik.

 5

 Neskatx gazteak: jardun nauzute

 etxea txit apain jartzen;

 alderdi danak txuriturikan,

 ez du lengoa ematen;

 gero aurrerapenak,

 gauza prezisoenak;

 iñoiz erropa-garbitzen

 ez degu izango zure eskuak

 jardun bearrik urratzen.

 (Iparragirre'ren doñuan)

 6

 Gure Jainkoak lagun deidala

 sarritan naiz eskatua,

 lasaitasuna iritxi dedin,

 bestela nago galdua

 ganaduaren lanak,

 otordu eta danak,

 nik daukat bizi-modua!

 prendak garbitzen bear det iñoiz

 arratsalde geientsua.

 7

 Naigabeturik ikusten degu

 gure baserria askotan,

 mutil jatorrak egonagatik

 ezkontzeko desiotan;

 billatzen ez da errez,

 sinistuta egon zaitez,

 ez nauzu ari txantzetan:

 neskatx gazteak ez dute nai-ta

 jarri baserri-etxetan.

 8

 Neskatx gazteak, jarri zaitezte

 auzoan esposaturik,

 gure baserri polita oiek

 gelditu gabe usturik,

 laister datoz eskura,

 urte gutxi-burura

 diran aurrepen guzik;

 aiek artzean ezta izango

 nekean jardun-bearrik.

 9

 Erregu ori ondo artzazu,

 gaztea, nere partetik;

 biok txit ondo bizi giñezke

 lurrak ematen duanetik;

 baserria ez nuke

 emango ezeren truke;

 nik maite det biotzetik;

 guraso onak guri utziak

 ez du merezi besterik.

 10

 Orain amaboste urte il ziran,

 neri utzirik guziya,

 ganadu-talde bikañarekin

 etxe, zelai ta mendiya;

 ni saiatu naiz bertan

 emen urte oietan;!

 gaur daukat ondo jarriya

 kupira gabe bizi giñezke,

 izan-arren familiya.

 11

 Gazte maitea: esan-ondoren

 nik nere pasadizua,

 nere barrena lasaitutzen da;

 len zegon naigabetua;

 ni bizi naiz bakarrik,

 gurasoak joanik...

 opa diotet zerua;

 bizi izaten erakusteko

 ona izan det mundua.

 12

 Goiz-illuntzetan pin jarduten naiz

 egunero otoitzean,

 zeruetako laguntzarekin

 jartzen naizen suertean;

 gaur sasoya egonik,

 gero ez da gauz onik;

 naiz laguntza bearrean,

 bakarrik, ez dezadan ikusi

 nere burua zartzean.