Haitza eta ihia

Zalduby

 1

 Haitza hula zen mintzo

 behin ihiari:

 «Ai! zein haizen ez deusa

 ene aldean hi:

 «Beha zak to, zein naukan

 handiagoa ni:

 «Arren hi hain tchar baihaiz

 hi haut urrikari.»

 2

 Ihardetsi zioen

 haitzari ihiak

 «Jainkoak egin gaitu

 zu eta ni biak,

 «Hari berdinak zaizko

 handi'ta ttikiak;

 «Iguzki beraz gaitu

 argitzen guziak.

 3

 -«Ez diagu berdinik

 deusik hik eta nik:

 «Hi den mendren haizeak

 hagoka etzanik

 «Ni ordean niagok,

 burua gorarik;

 «Ez diat hik bezala

 Jaiuko acholarik.»

 4

 Hola mintzo zelarik

 ihiari haitza.

 Horra nun altchatzen den

 kalerna bat gaitza.

 Hedoi itsusi batzu

 airean dabiltza,

 Laster dute zerua

 ezartzen beltz beltza.

 5

 Haitz hura hedoieri

 hurbilago baitzen,

 Ihurtzuria zaio

 gainerat erortzen.

 Haize zirimolak du

 bihurriki jotzen.

 Bai eta erroz gora

 Krisk krask aurdikitzen.

 6

 Ihi gaichoa zagon

 hautche ukhurtua.

 Gero ikhusi nuen

 berritz chutitua.

 Here mendretasunaz

 beraz salbatua...

 Horra jende chehea,

 zure etsemplua.