Eskualdunen Kantika Andre dena Mariari

Adema Kalonjea.

 Eskualdunek, ô Birjina Saindua,

 Amodio, ohore dautzugu.

 Zu hain ona, zu hain botheretsua,

 Nolaz aski lauda zaitzazkegu?

 Eskualduna zure arbasoekin

 Azkazian omen zen demboraz:

 Zure odol bereko gare egin

 Zure seme Jesusen odolaz.

 Gure ama zarela orhoit zaite,

 Gurutzetik Semeak emana,

 Eta guk zu zembat zaitugun maite,

 Jainkoaren eta gure ama.

 Eskualdunak lehen lehenetarik

 Izan ginen eginak fededun.

 Eta zuhaurk lurrean zinelarik

 Agertze bat egin zineraukun.

 Santiago gure Apostoluak

 Zuk lagunduz gintuen argitu:

 Zuk orduan utzi pilhar sainduak

 Saragozen ohoreak ditu.

 Hemezortzi mende igan ondoan.

 Lordan orai zare izan berri.

 Lorda hori baita gure hauzoan

 Ez othe zen lehen Eskual-herri?

 Pilhar eta harroka hoik bezala,

 Zuk Maria idukiz zerutik,

 Eskualdunak bethi iraun dezala

 Bere Fede zaharrean chutik.

 Eskualduner Fedea khendu nahiz.

 Etsai gaitzek gaituzte hertsatzen;

 O Maria, zu gure alde jarriz,

 Deusek ere ez gaitu lotsatzen.

 Gure zuzen lurrekoak galdurik,

 Oso dugu oraino Fedea:

 Eskualduntzat ez da ezaguturik

 Gutartean Federik gabea.

 Huna bai gu, zer garen Eskualdunak

 Eta bethi izan gogo ere,

 Katoliko, legezko fededunak:

 Jesu Kristo dugunak errege.

 O Maria zuk begira gaitzatzu

 Nausi eta lege gaichtotarik,

 Jainko legez bizi gaiten dohatsu

 Izan gabe nihundik trabarik.

 Guk ere bai Jaunaren hasarrea

 Pitzarazi dugu hainitzetan;

 O Maria, othoi, zure semea

 Ezti zazu gure fagoretan.

 Othoi, lagun gaitzatzu, ô Maria

 Gure behar ordu guzietan,

 Osagarri, ontasun, familia,

 Zerurako gure urratsetan.