Nere etchea

Elissamburu

 Ikhusten duzu goizean.

 Argia hasten denean,

 Menditto baten gainean

 Etche ttipitto, aintzin churi bat;

 Lau haitz onduren erdian.

 Chakhur churi bat athean.

 Ithurriño bat aldean,

 Han bizi naiz ni bakean.

 Nahiz ez den gaztelura;

 Maite dut nik sor-lekhua

 Aiten aitek hautatua.

 Etchetik kampo zait iduritzen

 Nombeit naizela galdua

 Nola han bainaiz sorthua.

 Han utziko dut nik mundua

 Galtzen ez badut zentzua.

 Etchean ditut nereak

 Akilo, haitzur, goldeak,

 Uztarri eta hedeak;

 Jazko bihiez, ditut oraino

 Zoko guziak betheak;

 Nola iragan urtheak

 Emaiten badu bertzeak,

 Ez gaitu hilen goseak.

 Landako hirur behiak

 Esnez hampatu ditiak

 Ahatche eta ergiak,

 Bi idi handi kopeta zuri,

 Bizkar beltz, adar handiak.

 Zikiro, bildots guziak.

 Ahuntza eta ardiak,

 Nereak dire guziak.

 Ez da munduan gizonik

 Erregerik ez printzerik,

 Ni bezein uruza denik;

 Badut andrea, badut semea

 Badut alaba ere nik;

 Osasun ona batetik,

 Ontasun aski bertzetik,

 Zer behar dut gehiago nik?

 Goizean hasiz lanean

 Arratsa heldu denean,

 Nausi naiz mahainean;

 Giristino bat ona dut hartu

 Nik emaztea hartzean,

 Ez du mehe egunean,

 Sarthuko uste gabean

 Chingar hezurrik eltzean.

 Piarres ene semea,

 Nahiz oraino gaztea.

 Da muthiko bat ernea;

 Goizean goizik bazken erdira

 Badarama arthaldea;

 Segituz ene bidea,

 Nola baitu egitea,

 Ez du galduko etchea.

 Ene alaba Kattalin,

 Bere hameka urthekin,

 Ongi doha amarekin;

 Begiak ditu amak bezala.

 Zeru zola bezin urdin;

 Uste dut demborarekin.

 Oraiko itchurarekin,

 Andre on bat dio egin.

 Ez dugu behar lurrean,

 Ungi bizirik etchean,

 Utzi laguna gosean

 Ez du beharrak sekulan jotzen

 Gure etcheko athean,

 Non ez duen mahainean

 Othuntza ordu denean

 Lekhu bat gure aldean.

 Ene andrea Maria

 Ez da andre bat handic

 Bainan emazte garbia;

 Irri batentzat badut etchean

 Nik behar dudan guzia,

 Galdegiten dut grazia

 Dudan bezala hasia

 Akhabatzeko bizia.