Bizi dadin eskuara
Elizalde, Jean (Azkaindarra, Zerbitzari)
1
Haurretik ibilirik mundu zabalean,
Itsasoan mariñel, trabulant lurrean,
Mintzaira mota asko badut ikasirik
Eskuarak nihun ere bat ez du parerik.
2
Nun da eskuara bezain mintzaira berorik?
Munduan batek ez du kar handiagorik!
Maitea maiteari mintzo bada gabaz,
Leihorat itzulia mintzo da eskuaraz!
3
Haurra bere amari nola mintzo zaio?
«Ama, ama» eskuaraz sehaskatik dio;
Amari laket zaio horren entzutea,
Gure eskuara hain da mintzaira maitea!
4
Mintzairetan eskuara omen da lehena;
Dana den, eskuara da segur ederrena...
Othoi atchik dezagun eder bezain garbi,
Eskuaraz mintzatuz noiz... bai eta nun nahi!
5
Herritik urruntzean, eskualdun gaztea,
Ez duzu ahantziko eskuara maitea!
Ondikotz, zonbat ez da ahantzen duenik!
Merezi othe dute eskualdun izenik!
6
Eskuara hain da eder, hain da maitagarri,
Nun behar baitiogu laguntza ekharri!
Bizi dadin maitea orai eta gero,
Berma gaiten hortarat eskualdunak oro!