Nere bordatxotik

Basarri

 Azkoitia jauna'ri

 Karidadea egiñaz beti

 biotz dana zabaldurik,

 Zure laguntzan premiz diranak

 azkar zeureganaturik.

 Artzai oria dan tokian ezta

 gertatzen ardi galdurik,

 Iñoiz eztezu izango, Pedro,

 on egindako damurik.

 Zeuta'n bizituarren zaude zu

 asko baño urreago,

 Gizon bateri ezin eskatu

 ortik aurrera geiago.

 Zure lanari txalo beroak

 jotzen beti emen nago,

 Euskaldun on bat dagon tokian

 Euskalerria an dago.

 Urte guzitan San Inazioz

 jartzen zerate billeran,

 Mugarik eztun alaitasun bat

 azalduaz ibilleran.

 Txistu ta dantza, kantu ta bertso,

 danetik nai dan aukeran,

 Zuk erakutsi dezu or ere

 gu euskaldunok nor geran.

 Bizimoduak zauzka, zu, Pedro,

 oso urrutiratuta,

 Jaio giñanok milla modutan

 jokatu bear degu-ta.

 Munduan ainbat milla euskaldun

 daude sakabanatuta.

 Zenbat on egin lezatekean

 zu ispillutzat artuta!

 Lengoan kartaz esaten zendun

 euskerik xamurrenean,

 Gero atseden artu asmotan

 ari ziñala lanean.

 al bada udazkenean,

 Beso zabalka eman gauzkatzu;

 Onuntz etorri nai zendukela

 azaldu nai dezunean!

 ***

 Errekalde ta Polipaso

 Oso errez da, anai maiteok,

 aitatzea lau kanako,

 Gutxik ebaki izan dituzte

 bromakoa eztalako.

 Gizon bakanak jaiotzen dira

 an modu auetarako,

 Korajea ta abildadea

 bear da orretarako.

 Illabetetan ortako daude

 erabat oso laztuak,

 Ikusi oien petxu ta gerri,

 belaun beso ta eskuak.

 Egurrak orain zer balio dun

 ez gaude gero aztuak,

 Zazpi erreal kostako dira

 bi gizon oien gastuak.

 Atxunberria ta Santa Ageda

 aitatu nai nere itz bik,

 Irurogei ta bi urte aundi

 jun dira arrizkeroztik.

 Lau kanakoren kargu artzeak

 bere kontuak ba-dizkik,

 Lan oietara kristaurik ezta

 emen jokatu geroztik.

 Ondo zailduta egongo dira

 zuen aragi giarrak,

 Ala eskatzen baitu derrior

 lan astun, trakets, baldarrak.

 Nortanai ere tratu gaiztoa

 zaudete artu bearrak,

 Azkenengoa bota orduko

 aulduko dira indarrak.

 ***

 Patxi Zubeldia "Artxanberri"

 Artzai jenderik'anparo gabe

 zuk eztezu iñoiz utzi,

 Deitzen zizuten parajetaxa

 bizkor da zintzo iritxi.

 Ta bertsolari gisara ere

 zure modukoak gutxi,

 Zeuk ala uste ez izanarren

 aundia zera zu, Patxi.

 Baimenik gabe ausartu naiz gaur

 zu agirian jartzera,

 Gordean eta ezkutuan zu

 geiegi egon baizera.

 Nik errespetuz agurtzen zaitut

 guraso baten antzera,

 Serbitzari bat emen daukazu

 iñoiz beartzen bazera,