Gure arrantzaleak

Basarri

 Itxasgizonen artera ere

 sarturik dago ekaitza,

 bizimodua ateratzea

 oraintxe bai dala gaitza;

 iñora mugitzeko bildurrez

 daramakiten bizitza,

 arrantzaleak bolara ontan

 biziro gaizki dabiltza.

 «Hau nerea da» esanez asi

 zaigu gaur mundu osoa,

 urean ere langak jarriak,

 nunaitikan erasoa;

 bi metroz deskuidatzen ba'zera

 gaiñean dezu lazoa,

 ez ote zuan danentzat egin

 Jaungoikoak itxasoa?

 Gure artean asko ditugu

 istilluak ikusiak,

 lenago libre ibiltzen ziran

 eta gaur trabaz josiak.

 Eta lazoan erortzen danak

 beretzat zigor guziak,

 laister kenduko dizkigute or

 urteko irabaziak.

 Lana egin nai Arantzaleak

 eta ez dauka, aukerik,

 begiz jotako tokietara

 ez daukalako joaterik;

 etxeko urak antzuak eta

 kanpoak mugaz beterik,

 era onetan ez dago emen

 arraia merke jaterik.

 Legorrez ainbat eragozpen gaur

 aurkitu diteke urez,

 len uso gisan ibiltzen zana

 ezin mugitu loturez.

 Arrantzaleak bururik ezin

 jaso du orain tristurez,

 gaitz oiek danak gutxi dirala,

 antxorik arrapatu ez.

 Gu gera emen zuenganako

 zor aundiak ditugunak,

 zuek ekartzen dezutenetik

 goxoki jaten degunak.

 Biotz biotzez opa dizuet,

 o, arrantzale lagunak,

 antxo-ezaren oker guztia

 osa dezala atunak.