Biyotz bateko pen bi

Egurra

 Chorisua, chorisua,

 nere betiko kutuna,

 sukaldian guztiz usai

 ona zabaltzen dezuna,

 altu samar zaudelako

 sobra tentatzen nazuna,

 ¡¡jachi zaite chorisua

 deika daukazu laguna.

 Chorisua, chorisua,

 chinchilik zaituzte utzi,

 naiz gorde gazta tartian

 zu gabe eziñ det etsi,

 zure usayak ¡¡ai Jesus!!

 ez nau chuliatzen guchi,

 jango zinduzket ¡¡biyotza!!

 pozik listari ta guzi.

 Bai! bai! nere chorisua

 negarrez zuri itzikan,

 nik esateko ez daukat

 iru arditen lotsikan,

 arrapatutzen bazaitut

 naiz ogi gabe ¡¡utsikan!!

 ¡ez dezu chi chi tristiak

 eraman biar otzikan!!

 ¡Ai zu, zu! chorisua

 arren kupira zaitia,

 bestela izango dezu

 zuk ere naiko kaltia,

 desio det chestera bat

 zu bezelakoz betia

 janaz, janaz, jostatzeko

 nere chikicho maitia.

 Baña ¡koncha! chorisua

 ez juan egan chestotikan

 bestela ondo dakizu

 eztala beste janikan,

 ai ¡¡lizundu!! chorisua

 ¡zaude! ¡zaude! oraindikan

 arrapatu biar zaitu

 amonak ganbaratikan.