Zertako...?
Echegaray, Karmelo
Baserribho batean
Bizi naiz chit pozik,
Samintasun, naigabe,
Miņik gabetanik.
Dauzkat zelaiyak lore
Pollitez jantzirik;
Zugaztiyak,inchaurrez,
Gaztaņaz ornirik;
Soroak, artoz gariz;
Alortaz beterik,
Beron ertzetik doan
Ibaiyak bustirik
Iturri garbiyaren
Urak naroturik
Goizean chorichoen
Kantak esnaturik,
Jauna bedeinkatutzen
Joaten naiz echetik
Sorora, non lanean
Eguna pasarik,
Sentitzen ez det nigan
Kezka mingarririk.
Ez dator oneraņo
Munduko soņurik;
Ibai leyardunaren
Murmura bakarrik.
Emengo gauz ederrak
Nauzkate zurturik,
Esaneskisunezko,
Gozaroz beterik.
Beraz, ŋzertako nai det
Nik urre zillarrik,
Baldin ongi banago
Berak gabetanik?
ŋZertako, nai det -diot-
Orrelako gauzik,
Asko gizon badaude
Berekin tristerik,
Beti samintasunez,
Beti penaturik,
Beti miņen azpiyaa
Biyotza lerturik?
ŋZertako zertako det
ABerastea nik;
Baldiņ ez bazait kentzen
Ez gozatzen gaitzik!
ŋZertako lagako det
Baserri gozorik,
Zelai miragarri ta
Baso gozatsurik?
Agur, urro-zillarrak
Aldendu nigandik.
Mendiyan bizi nai det
Jauna doandirik.
|