Larrosa

Echegaray, Karmelo

 Aur chiki batek, zentzurik gabe,

 Amari zion galdetzen

 -¿Zergatik, ama, dira larrosak

 Arantz zorrotze, jantzitzen?

 ¿Zergatik, dute ikutzen diyen

 Esku pollita urratzen?

 Izanik berak añ gozatsuak

 ¿Nola dirade miñazten?

 Ez nuen uste, lore-tartean

 Arantzik zala arkitzen.-

 -Seme maitea-eranzun zion

 Amak laztan bat emanik;-

 Jakiñ ezazu gauza galkorrak

 Urrez daudela beterik.

 Gizonak oso galdu ditezen

 Beren ichurak zurturik;

 Orregatikan daude larrosak

 Usai-eztiyaz jantzirik,

 Berak artzera datorren aurrak,

 Izan ez dezan beldurrik.

 ¡Ai! biyotzeko seme maitea!

 ¡Nere begiyen argiya!

 ¡Biraldu zazu zugandik beti

 Charkeri lorez jantziya!

 Askotan dozu, larros-antzean

 Arkiko arantz mintiya;

 Aldendu zaite beragandikan

 Balitz bezala piztiya,

 Gal etzaitean, ichura utzaz

 Zoraturikan guztiya.-