Estei Ederrak.
I
Eztei ederrak, Eskual-Herrian,
Egin ditugu ihaut irian,
Bozkariorik handienian;
Bai! ahaideak gutaratzian,
Adichkidekin bat egitian
Zoriona zen gure erdian!
II
Nahiz ez ginen handietarik
Espos haukien bi aldetarik
Ginen Eskualdun garbietarik,
Jakintsun handi, jaun hiritarrik,
Zauku ethorri batto bakharrik,
Itzultzekotan gu choraturik,
III
Udako egun bero garbian
Nola erlea loretegian,
Jaun hura zagon gure erdian;
Gu oro ichil mintzo zenian;
Iduri saindu hastapenian,
Satan ttiPi bat zen azkenian;
IV
Jakintsun horren jakitatea
Da: khorodunen laidostatzea
Jainkoa baitan ez sinhestea:
Mundu hau eta gu egitea,
Ez deusetarik gauzen hastea,
Horren ustean da "Suertea".
V
Erran du "Ez da botheretsurik
Gizona baino gorago denik
Huni gaztigu eman dionik,
Ez zorionik, ez zorigaitzik,
Ez arimarik berechten denik,
Akhabo denak hilez geroztik!",
VI
Zuhurren gisa mintzatu baitzen,
Gazte gaizoek sinhesten zuten
Ustez egiaz argitua zen.
Etzen ez gaizki irriz asetzen
Haren gezurra etzela galtzen;
Toki onean zuela saltzen!
VII
Mendi gaineko Piarres ttipi
Lotsarik gabe zitzaion jeiki;
"Ichil zaite hor ez mintza gaizki !
Arras zoroak gaizkatzu naski!
Jakintsun zira, bainan ez aski!
Tontoak ere zerbait badaki!
VIII
"Huna oiloa mahain gainean;
Arroltzea zen amaren pean,
Gero chitoa sortu zenean;
Arroltzerik ez mundu hastean
Oilo lehenak errun artean;
Nok du lehena eman munduan?
IX
"Nungo gizonak deraut erranen;
"Gaiik gabe dut lana eginen,
"Deus erein gabe soraraziren"?
Hastapenean hazirik etzen;
Lehen bihia nok eman zuen?...
Ikhusazu hor Yainko bat baden!
X
"Begira zozu iguzkiari,
Arratsetako ilhargiari,
Gau izarratu argienari:
Zoin jakintsunak ditu ezarri
Jarraikarazten tenoriari?..
Hots! erraguzu, nor da gidari?"
XI
Jaun handi hura hasi zen kantuz
Eskuz mustatchak bihurdikatuz,
Gehiago deus ezin asmatuz;
Behin errana gero ukhatuz;
Bere burua ezin garbituz,
Hura zen hura "tonto-Pilatus"!
XII
Pilatus horrek badu bai lagun:
Mila batian sei zazpi ehun;
Hek utz ditzagun ahalaz urrun.
Gu, Eskualdunak, gauden fededun,
Jainkoa othoitz gau eta egun;
Gero zerua goza dezagun!