Etxe xaharra

Duny-Petre, Pierre (Manech, Manex)

 1

 Etxe xaharra, gure herrian,

 Xuri-xuria, pentzen erdian,

 Leiho gorriak hego aldian,

 Miru-buztana haize beltzian,

 Iduri zauku, arratsaldian,

 Atso gaixo bat lo iruzkian!...

 2

 Harri batian, borta gainetik,

 Deiturak ditu zizelaturik.

 Izar, kurutze, lilien petik,

 Irakurtzen da, lau mendez danik,

 Bere lekian dagola xutik.

 Nola sortu zen, ta zoin eskutik?

 3

 Ofiziale, mutil, sehia,

 Herrikoa zen kide guzia:

 Eñaut hargina, buruzagia,

 Erramun, harri-pikatzailia,

 Bai eta Pettan, mahaxturia...

 Zer langiliak, Jinko maitia!

 4

 Mintza baladi behin etxola,

 Erran lezake azkarra dela,

 Aro gaixtoa berdin zakola,

 Bana laguntza behar lukela,

 Ez gelditzeko, borda bezala,

 Jende gaberik, eta su-hila.

 5

 Erran lezake, nola, geroztik,

 Seme gazte bat Joan zen hortik,

 Indietarat, denak utzirik,

 Jinen ote da aberasturik?...

 Etxe gaixoan, iduriz hutsik, .

 Etziren egon xaharrak bezik.

 6

 Hango semia urruntik jinez,

 Etxe huts hartan, iluntze batez,

 Ixil-ixila sartu zen brixtez.

 Zoko guziak beltz atxemanez,

 Hil-herritarat laster eginez,

 Otoitzian zen egon nigarrez...

 7

 Urte berian, han zen ezkondu,

 Andriarekin ontsa laketu,

 Langilekilan lanari lotu,

 Etxe xaharra dena berritu,

 Bana lehengo gauzak apaindu

 Zoin euskaldunki zuten artatu!

 8

 Etxian eder harri alkiak,

 Teilatu zabal, murru handiak,

 Atean aldiz, itze lodiak....

 Oraiko kaskoin tegi berriak,

 Haren ondoan ttipi-ttipiak,

 Zer ote dira? Oilotegiak!

 9

 Ukanik ere maina-tokia,

 Utzi dakote pegartegia!

 Berotzeko du tresna guzia,

 Bainan halere supazterria!.

 Beraz zer etxe maitagarria,

 Edertzen baitu Euskal-Herria!

 10

 Jende horiek, behar lukete

 Bizi goxoki, ta hanitz urte,

 Zeren bihotzez maite baitute

 Aiten etxia, zinez nik uste.

 Hilen nahia segi bezate,

 Lur petik ere manatzen dute!...