Libertatearen Amodioa.
Dibarrat.
1
Eskualdun garbi batek, othe dauka deusik,
Libertatea bezain gauza aberatsik?
Ez, ez, harentzat ez deus, hain baliosik,
Zorion hortaz baizik ez baitu ametsik
Hori gabe ez duke bizitze urusik (bis).
2
Munduko gaztelurik den ederrenean,
Lausengu, jan-edan on, guzien artean;
Eskualduna ez dauke han bertzen maneran,
Nahiago du izan librotasunean,
Mendian berak egin etchola batean (bis).
3
Eskualdunak bakea du bethi galdetzen,
Zeren libertatea gerlak dion khentzen;
Bertzenaz deusek ez du, nehon ikharatzen,
Lehoin baten pare da etsaier oldartzen,
Buruzagiek dute hortakotz maitatzen (bis).
4
Orai bi mila urthe, hainitz Erromano,
Gerlan ethorri ziren, Eskual-Herriraino;
Kantabre azkar heiek, zioten oraino
Erran: "Sekulan ez gu izanen Romano",
Hitz hori ez da galdu orai arteraino (bis).
5
Eskualdunak zertan du lachatzen gakhoa,
Haren libertatea dagon athekoa.
Bothu duenean zerutikakoa,
Hortan obeditzen du humilki Jainkoa,
Eta hartzen ordena bizi guzikoa (bis).
6
Libertate ederra, gauza baliosa,
Jainkoa zerbitzatuz girichtino gisa,
Igandeak begira, ahal bezain ontsa,
Gero, biba pilota, pleka eta musa;
Hori da Eskualdun bizitze urusa (bis) .
7
Libertatea khenduz othe da gai-denik?
Eskualdunen biHotza, charma dezakenik.
Ez da lorerik eta ez landarerik,
Gernikako arbola daitake bakarrik.
Arbola saindu horrek ez baitu parerik (bis).
8
Eskualduner artean, ez dugu aditu,
Egiazko fedeaz ez denik argitu.
Eskualdunek orotaz libro nahi baitu,
Satanen bilhurretik, haurrean libratu,
Geroztik mamu harrek begietan baitu (bis).
9
Nere gudua huntan dut akhabatuko:
Biba libertatea, Eskualdunendako.
Jainkoa othoitzetik ez naiz baratuko,
Bakezko bizitzea diot galdatuko
Eta gero zerua, eternitateko (bis).